Jägermeister

De 'Roque del Conde' is een beeldbepalende berg in het decor van Los Cristianos. De massieve kolos vormt ook een gewaardeerd doel voor wandelaars. Het beginpunt ligt in Arona, een halfuur met de bus hiervandaan. Ik vertrek niet te vroeg. Hoewel zonnig, is het de laatste week ook hier wat frisser. Nederland breekt zich op dit moment het hoofd over de vraag 'Wel/niet de 16de Elfstedentocht?' Op het warmst van de dag wil ik de klim maken die een kleine vier uur zal duren.

De Canarische eilanden vormen een weerbarstige omgeving voor boeren. Landbouwgrond moet op de lavarotsen veroverd worden. Op Tenerife is dat niet anders en ook hier is het aanleggen van terrassen generaties de oplossing geweest. Het naburige La Gomera heeft de alomtegenwoordige aanwezigheid van deze constructies aldaar gemaakt tot onderdeel van de eigen eilandpromotie. Op Tenerife zijn veel van die met zware inspanning verkregen akkertjes inmiddels verlaten en overwoekerd geraakt. Vroeger werden er aardappels (die hier 'papas' genoemd worden) en graan verbouwd. Ook tijdens de tocht van deze middag kom ik ronde stenen dorsvloeren tegen. Vanaf de hoogte is het profiel van de terrasakkertjes goed herkenbaar. Het beeld doet me aan de sawa's Java denken. Maar dan zonder water.

De start ligt op 600 m. Bij het gehucht Vento gaat het eerst steil naar beneden om de Barranco del Rey te kunnen passeren. Daarna volgt een flinke eerste klim. Bij de resten van een oud boerderijtje bevinden zich twee stenen dorsvloeren. Mooie plek voor de lunch met een prachtig uitzicht. Dan het tweede gedeelte van de klim naar een kam waar het traject - tot nog toe een muilezelpad - aan de zeezijde verdergaat over keien en gruis. Pittig. En dan na een flinke inspanning het eindpunt op 1001 m. Met 360 gr. uitzicht. Bij El Médano volop zon en boven mij grauwe wolken.

De terugweg verloopt snel. Bij het oude boerderijtje ga ik op zoek naar een natuurlijke cisterne, een wateropslag onder de rotsen. Er staat veel water en in deze verder nutteloze wetenschap kan ik weer verder richting bushalte. Een mooie wandeling.

Thuis zie ik op het geïmporteerde journaal een ijzersterk optreden van de voorman der Rayonhoofden die namens de Friese organisatie een pauze aankondigt bij de voorbereiding op de Elfstedentocht. Alsof hij de jaarcijfers van een beursgenoteerde international toelicht. Bij gebrek aan puf om te koken, loop ik de straat uit naar El Faro del Cabezo. De localo's kijken naar Barcelona - Valencia terwijl ik eet: gemengde salade, gerookte ham, gebakken (gerookte) kaas met cranberries, biefstukzwam-van-de-plaat met de Canarische 'mojo verde'.  Als mijn bier op is, bestel ik nog een kruidenlikeur. Die smaakt heerlijk. Als ik afreken, vraag ik hoe de genoten likeur heet. Ik versta het meisje niet en vraag haar de naam op te schrijven. Ik betaal voor het lekkere eten €11, inclusief het digestief dat Jägermeister blijkt te zijn. Prachtig toch.