Als ik om 10.45 uur bij de Knillispoort arriveer, ga ik eerst het platdak op. De presentatie zal deels 'op niveau' plaats vinden. Er is daarboven bar weinig ruimte over, omdat een Oeteldonkse Crèche de meeste plaats in beslag neemt. Bovendien is het 'huukske' waar ik kan manoeuvreren erg glad. Niks dus voor lieden met hoogtevrees. Het vak van presentator is niet zonder risico's.
Dit jaar bevinden de orkestleden zich in drie boten. Ze maken 'al speulend' een geweldige entree en het publiek reageert gelijk enthousiast. Eerst de stemming nog wat aanwakkeren. Om het verhaal een thema te geven, heb ik voor 'crisis' gekozen. Daar heeft dit optreden geen last van, want we worden niet gesponsord.
Er is ook een zangwedstrijd aan verbonden onder de titel ‘Zô, dus gij denkt dègge kent kwèkke’. Ik leg de spelregels uit: ‘Ge drèèit oeweige om as ze gaon zinge en dan nog ‘nne keer as ge veindt dè’ttè mooi zat is’. Zoals die tv-talentenjacht dat van ons overgenomen moet hebben. Een keer uitleggen en oefenen is genoeg en de eerste artiest treedt aan: goed voor vier seconden 'rugblik'.
Het volgende zangduo knabbelt daar weer een seconde vanaf. Ook het vierde optreden met het kleingehouden ''n liedje veur de Prins' scoort goed, maar voor ieder moet op dat moment duidelijk zijn wie de hoogste ogen gooit, of liever gooien. Als ik met rayonhoofd muziek Guido Wetzer in conclaaf ga over de uitslag, loopt de spanning op. Dan mag ik bij Nanna Moeskoeri en Vikki Lejandros de tranen over de wangen laten gaan. Vreugde in het Griekse kamp. De beide dames leveren het bewijs dat het woord 'luielonenlanden' niet terecht is. Om hun verder muzikale ontwikkeling te ondersteunen, ontvangen zij een studiebeurs met twee 'comsumpsiebonne'.
Volgend jaar het 'Derde Oeteldonkse Grachtengordelconcert'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten