Eén waarschuwing vooraf: dit gerecht ziet er niet uit. Kijk maar naar de foto: het heeft iets weg van een ‘pizza du trottoir’. Een ondefinieerbare prut die godweetwaarvandaan komt. En lekker! Heerlijk. Nee, op het prentje hiernaast kan ik het niet echt op iets delicaats doen lijken. Dat vind ik het wel: radijsjessalade.
Die frsse hap komt hier al zowat veertig jaar op tafel, want zolang zijn wij in het bezit van de bron. Dat is ‘joanne bylsma-vriens, een kruid-ig en eigen-wijs boekje’. Alleen al de titel ademt de sfeer uit van begin zeventiger jaren: eigenwijs, tegendraads. Ook geen hoofdletters dus.
Om dat tegendraadse accent te geven, bevat de achterzijde een tirade tegen het hersenloze eetpatroon van die tijd. Voor wie wil stoppen om zichzelf nog verder kapot te maken, bevat dit boekje aanwijzingen voor ‘de weg terug. Niet in het groot maar voor uzelf, zonder chemische middelen, patat en frikadellen maar met natuurlijke produkten die er nog wel zijn, maar die we helemaal of bijna helemaal vergeten waren’. Dit citaat komt uit de pen van B. David, die zijn sombere oordeel ook nog eens van drie ‘maars’ voorziet. Eind van de wereld of niet: nog steeds weten de recepten uit deze kleine uitgave onze tafel en onszelf op te vrolijken.
Radijsjes zijn pittige donders. Eén kauw en ze laten imijn mond een prikkelend gas los, dat door mijn neus naar buiten knalt terwijl het de binnenzijde van mijn gok pijnigt. Een mentholsnoepje is daar niets bij. Eenmaal in mijn maag weet deze groente nog steeds voor de uitstoot van gevaarlijke stoffen te zorgen. Oprispingen of gewoonweg exploderende boeren kun je beter afgewend van de mensheid hun weg laten vinden.
Overdreven? Herkenning? Welnu, dát typische vulkanische radijseffect wordt aangenaam getemperd met het volgende recept-met-boerremmer. Snijd een bosje van die knolletjes na het wassen in partjes. Doe ze bij een bodem van twee geprakte bananen, een (halve) uitgeperste sinaasappel, wat citroensap, zout en suiker naar smaak. Zelf voeg ik er graag nog een vleugje peper aan toe. Omhusselen.
Niet echt in lijn met de woorden van B. David eten wij dat vanavond met gebakken piepertjes (voorzien van tuin-kruiden) en een stukje gegrilde bief. Ik hoop dat de dame gauw thuis komt, want mijn maag rammelt. Uit de glazen kom komt een heerlijke geur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten