Nog aan deze kant van de Puerto de Ejos valt het met bakken uit de lucht. 'Puerto' betekent in dit geval 'pas' en die doorgang ligt op 1117 m. Buiten is de temperatuur gedaald van 18 naar 10 graden. Het hooggelegen terrassenlandschap telt een aantal meertjes en veel varens. De Ardennen op een zomerdag. Een coördinaat op de grens tussen nat en droog Tenerife. Lager liggen El Tanque en Icod de los Vinos nog steeds in de regen. Puerto de la Cruz komt in zicht en als het niet droog wordt, neem ik een aansluitende bus naar La Orotava, dat een voor mij nog onbekend historisch centrum bezit. Eén pas op de stoep en het stopt met regenen. Dus kan de voorgenomen wandeling gewoon beginnen: nota bene nummer 1 uit de inmiddels veelgebruikte gids van het echtpaar Wolfsperger.
In tegenstelling tot afgelopen maandag staat er een spectaculaire branding. Flinke golven slaan zich stuk op de kunstwerken en rotsen bij de haven en zorgen daarmee voor een prachtig schouwspel. Veel toeschouwers met foto- en filmtoestellen proberen dit vast te leggen.
De weg leidt langs een serie trappen naar de Mirador de la Paz. Het gebulder van de zee bij de Playa de Martiánez is doorlopend uitstekend te horen. Vijftien minuten verder verlaat ik de stad waarna het kustpad verder loopt tussen de bananenvelden. De zon laat zich regelmatig zien, het is een graad of 20, en de vochtigheidsgraad ligt hoog. Het boerenlandschap is mooi, met aan de zuidkant zicht op de groene terrassen van de Valle de Orotava.
Na het gehuchtje El Rincón - De Hoek - adviseren de auteurs om vooral het smalle bergpad op te sjouwen dat zigzagsgewijs naar een uitspanning gaat, 'zum traditionsreichen, deutsch-österreichischen Café Vista Paraíso', café Paradijszicht dus, waarvan zowel 'Kuchen, Torten sowie der grandiose Ausblick von der Terrasse' aangeprezen worden.