Oeteldonk (33); d'n Intocht

Doede dees jaor wir mee?

Waormee?

Mee d’n Intocht

We praote …

Hedde al wè?

Kwitnie …

Onderwèrrepe zat

Houw op

Kieze …

We lulle wè af

Wij zijn al bekant klaor!

Wè doede gullie?

Circus

Renz?

Jeroen Bosch

Toen hadde nog gin circus

Nouw wel

Hoezô?

Ze praote …

Waorover dan?

Wèzze gaon doen
Waor?
Hier in Den Bosch

Wanneer dan?

In 2016

Ôh dè…

Over ’n jaor is ’t zo wijd

Dan al?

Dan al

Nouw nouw

Wij gaon als al die klètsers

Van de Smidse?

Die over 2016 meute

Hoe noemde die?

’t Circus Jeroen Bosch

En gij?

Ik lop veurop

Gij wel …

As tamboemettre

As wè?

Dieje mens mee dieje zilvere stok

Mee zonnen bol

Sjuust

En zonne punt

Schèrrep gij …

Die die omhôôg gooit

Persies

Waorvan gij hôôpt dèttie ‘m ok nog

opvangt ok nog ok nog

D’n dieje

Mee zon mooi pak

Ja

Zonne sjoowpik?

Gij wittet

Vere-n-op z’nnen hoed

Witte vere

Tamboemettre zinde gij?

Persies

Kunde dè schrijve?

Hoef nie

Wè dan?

Ieder lopt mee ’n bordje op z’nnen buik

Hèndig

Of veur z’nne kop

Mèkkelijk

Mee wè ge veurstelt

En op dè van jouw?

Wè denkte?

Tamboemieter?

Tonnie Rombouts

Oeteldonk (32); wir hier

Wôônde gij dus wir hier?

Ja

Waor?

Peleiskertier

Leuk?

Mooi uitzicht

Veul veranderd?

Ik herken ginne flikker mir in de stad

Mar gullie kwaamt hier toch nog wel …

Veur ‘smoeder

Die’s toch al lang dôôd …

Ze komt bekante wir terug

En gij bent nouw dus ok wir terug

Ja

Nao oew pesioen

Ja

Altijd al gewille zekers?

Neeje. De die van mijn

Els?

Ellen. Von ze mooier.

En nouw?

En nouw wè?

Doede aan Carneval?

Messchien

Messchien wè?

We moete op de jong passe

Welke jong?

Onzen oudste-n-is ok hier komme wône

Julliën Hendrie?

D’n dieje. Henri

Waor wôont ie?

Grôôte Wiele

Da’s wijt ewech

Bekant Oss

Hoeveul jong heet ie?

Drie.

Ons Marleen ok

Drie van z’n eige

Ôh?

Twee van haor

Vijf dus

Soms

Ik vuul ‘m

Ja, gescheje

En mee de Carneval hedde dus ’n kiet vol volk

Neeje, wij gaon naor Oss-Zuid

Zulde weinig van de Carneval zien

Hoeft ok nie

Moete alle daoge oppasse?

De zondag en de maondag

Dan gaode d’n dinsdag toch mee

Mee wie?

Mee mijn

Mee jouw?

Waorom nie

Naor de Keinderoptocht zekers

Hoef nie

Gaot de die van jouw ok mee?

Hoef nie

Wilma?

Willemien. Von ze mooier.

Ik denk d’rover

Ik heur ‘t

Messchien gin gèk idee

Ik heur ‘t

Ik doe jouw bèlle

Ik heur ‘t

Houdoe

Houdoe

Oeteldonk (31); ginne prins

Witte wie gisterenaovond belde?

Nouw?

Leo

Leo?

Leo

Wè wouw die?

Of ik d'r al klaor veur waor

Veur wè?

Veur de Carneval

Wènne meut

Zeg dè wel

Bende d'r klaor veur?

Ikke wel

Wè doede dees jaor?

Wittik nonnie

Hedde al 'n pèkske?

M'nne kiel

Oewe kiel?

Wè anders? Ze lôpe toch bekant ammaol in 'nne kiel

Witte niks anders?

As prinsès

As prinsès?

As prinsès ja. As Beatrix dè ken, ken ik dè ok

Gelijk hedde

Gaode mee?

Hiezô, gaode mee?

As prinsès 

As prinsès?

Doede gij Irene

Beatrix en Irene?

Zusjes

Wè trekte gij aan?

Iets roze

Zuurstokroze?

Lèkker fel

Wè doede mee Leo's?

Leo?

Die belde toch

Dèttie verrèkt

Ginne prins?

Dèttè d'r in stikt

Is 't uit? 

Is nooit aan gewist

Nou ...

Niks nou

Ik docht anders ...

Dè ziede dan vekeerd, gij

Oké

Gaode nouw mee gij of nie?

Mijn best

En Bèts?

Wè Bèts?

Ge wit wel

Dè wittik

Die wil altijd wel

Mooi nie

Wè hedde tege Bètse?

Niksnie

Mar nie mee?

Mar nie mee

Veind ze vas nie leuk

Ken ik nie mee zitte

Is wel m’n zwaogerin

Daor bende dus nie mee getrouwd

Is ok zô

Mooi

Ja, mooi

Morregenaovond bij Adjes?

Dè's goed jong

Tot dan dan

Houdoe

Houdoe

Ja houdoe

En as Leo nouw wir belt

Ik heb nummerherkenner

Hij kan oe wè ...

Hij ken mijn wè

Houdoe 

Ja houdoe 

La cocina (21); ceviche verde

‘Kip, het meest veelzijdige stukje vlees’. Mocht vis vlees zijn, dan had die tweepotige eierfabriek een flinke concurrent: met niets kun je meer in de keuken dan met wat uit de zee komt. De Portugezen zouden alleen al voor de bereiding van stokvis 365 recepten kennen. Dat staat al jaren in elke folder voor wie het land der Lusitaniërs bezoekt. Als het al waar is, lijkt een flinke variëteit ook wel gewenst, want die gedroogde stukken zijn ‘van z’n eige’ behoorlijk smakeloos. Ik geef de voorkeur aan vis direct uit zee.

In Spanje weten ze daar wel weg mee. Afgelopen tijd kwamen ze voorbij: gebakken,gefrituurd, gedroogd, gepekeld, gerookt, gegrild, van de hete plaat, in het zuur, als kroket, verstopt in churro of paprika. En dan laat ik de varianten op octopussen en schelp- en schaaldieren nog buiten beschouwing. Bijzonder is de ‘ceviche’. 

Het gaat hier om een rauwe visschotel, waarbij de vis ‘gegaard’ wordt door ze te marineren, bijvoorbeeld in citroensap. Een behandeling die overeenkomt met de bereiding van schoongemaakte rauwe ansjovisjes.

Als ik op zondag 18 februari de aflevering van El País Semanal lees, staat daarin op pagina 71 het recept van ceviche verde. De rubriek ‘Cocina’ schenkt dit keer aandacht aan de Mexicaanse keuken die zich de laatste jaren op hoog niveau in de Spaanse kijkerd zou hebben weten te werken. Eerlijk gezegd sla ik de Mexicaanse eethuizen op het Iberisch schiereiland altijd over, net zo gemakkelijk als die uit China of Argentinië. Hoe dan ook: de beschrijving van deze ‘groene rauwe visschotel’ resulteert in een Pavlovreflex: ik kwijl ervan.

Gisterenavond dus aan de slag voor twee personen. Vanaf ’s middags stond al 200 gram diepgevroren koolvis te ontdooien en uit te lekken. Eenmaal zacht, maal ik de stukken fijn in de keukenmachine en zet de massa weg in het sap van een versgeperste citroen. Dan komt de groenmaker aan de beurt: een gladde saus met het vruchtvlees van een avocado, een groene peper en met 40 gram koriander. De blaadjes wegen haast niks en na afloop staat het ‘potplantje’ er aardig geplukt bij.

Tijdens de bereiding van die groene prut, roer ik de vismassa regelmatig om waarna ik ze na 20 minuten laat uitlekken. De ‘salsa verde’ breng ik op smaak met peper en zout, er rekening mee houdend dat groen en wit dadelijk tot één geheel geprakt gaan worden.

Volgens het recept moet de ceviche verde direct opgediend worden, boven op maiskoekjes. Gemakshalve gaat een zak nachos open en binnen een mum van een tijd is de vis opgepeuzeld. Heel smakelijk.

De dame tipt na afloop dit gerecht als lekkerfrisse dip’saus’ voor in de zomeravondtuin, samen met een droge witte wijn. ¡Que aproveche!

Bossche Mindf*ck (3); kwintetten

Deze tekst verscheen op zondag 11 januari als column in de rubriek 'Onder de Boschboom' van de Bossche Omroep. Tussen schrijven en plaatsing zit een week. Zoek zelf de verschillen :-).
De tekst bevat enige voor buitenstaanders wellicht moeilijk te vatten plaatselijke woorden; klik ze aan en een verklaring volgt. Zo wordt 'meepesant' (en passant) de taalschat groter.

‘Mag ik van jou van de Cultuurpaleizen het Theater?’ ‘Heb ik niet! Mag ik dan van jou van de Overspannen Overspanningen de Bartenbrug?’ Het gezelschapsspel is weer helemaal terug: Risk, Sequence, De kolonisten van Katan. En natuurlijk het aloude kwartetten. Met dat laatste houdt een select groepje zich sinds enige tijd bezig op Markt 1. De godsganselijken dag. ‘Mag ik van jou van de Nieuwe Verplichtingen de WMO?’ Zo gaat dat.

Voor dit spel, dat normaal gesproken vier deelnemers vereist, kent Den Bosch een eigen variant: ‘kwintetten’. D66, Rosmalens Belang, VVD, CDA, Bosch Belang geven zich er sinds half december volledig aan over. Geen tijd voor de lokale Popquiz, de kerst- en de nieuwjaarspuzzel. Kwintetten, onder regie van formateur Henk van der Linden. Met als hoofdprijs een nieuw College. Een nieuw &W, met andere woorden, want de B blijft.

Henk leidt deze gideonsbende en reken maar dat het er pittig aan toe gaat. Blieken in andermans kaarten is streng verboden. Sneu genoeg had zijn eigen club D66 meteen al een achterstand opgelopen toen routinier Jan Smit niet langer het hoogste lied mocht of wilde zingen. Het is onduidelijk welk hulpwerkwoord hier van toepassing is. In elk geval verslapte aan die zijde meteen de concentratie. ‘Mag ik van jou … uhmme … ?’

Wie - naast de PvdA - helemaal buitenspel staat, is Nol Roos. Hij werd al tijdens de verkennende stoelendans afgeserveerd. Jammer, mondfiatte vent. Misschien te? Potentiële luis-in-de-pels? ‘Wij begrijpen uwes’, stond op een verkiezingspamflet van ‘zijn’ Bossche Volkspartij. Vooral dat ‘uwes’ vond ik gelijk sympathiek klinken. ‘Echt Bosch, wittenie’. Net zoals ‘kwintètte’. Nol woont in Empel. Wie daar huist, weet dat hij zich op het uwes-randje bevindt. Een stap verder ligt Rosmalen waar ‘uwes’ al niet meer tot het taaleigen behoort. En de nieuwe Bosschenaren in Nuland en Vinkel komt ‘uwes’ beslist uitheems over. Bleek de BVP er dan toch niet voor ‘gansch het volk’?

Niemand van die kwintetters zit daar voor het nut van het algemeen. Met vijf coalitiekleuren die stad én ommelanden een partijtevredenstellende uitkomst dienen te bieden, is dat een onmogelijke opgave. En wie geen wethouderszetel scoort, staat nog ’s voor schut ook nog ook nog. ‘Mag ik van jou van Droomland de Anton Pieckepoort? Kwintet!’

Alleen het in elkaar fabrieken van de Belgische regering lijkt me net iets moeilijker dan het smeden van ons volgende &W. Juist zoiets maakt me zeer nieuwsgierig naar het ‘eindplaatje’ dat vanaf 5 januari elke dag naar buiten kan komen. Voorlopig hou ik het op een beschaafde uitkomst. Of liever een ‘bijgeschaafde’. Op het oog gepolijst en meepesant loodzwaar van de compromissen en de onderhuidse ergernis. Een plaatje waarbij iedereen met blauw, groen, rood en nog zo wat keurig binnen de lijntjes is gebleven, waarbij nauwelijks te zien valt waar driftig gegumd moet zijn.

Wanneer onder het nodige champagnegeknal het uiteindelijke resultaat als het schaap met de vijf poten het bordes voor het stadhuis op hinkt, voelt elke kwintetter zich opnieuw winnaar. Wedden?

Bossche Mindf*ck (2); doorgezaagd weesmeisje

Na het optreden van de Victor Mids in DWDD is ook Den Bosch geheel in de greep van Mindf*ck. En wat geschiedt: de stad blijkt zowaar een onvermoede broedplaats voor illusionisten te zijn. Zo sterk zelfs dat ik niet verbaasd zal staan kijken wanneer de burgemeester binnenkort met groot nieuws komt. Wat ik voorzie is hoe hij vol trots aankondigt dat de bestaande Koningstheateropleiding wordt uitgebreid met een driejarige leergang ‘En Gij Geleuft Dè’. Daarvoor moet dan wel een nieuwe ‘Harry Pottervleugel’ gebouwd worden uit het potje van de Pieckepoort.

Aan docenten met een overtuigend CV geen gebrek. Bij de selectiecommissie krijgen de kandidaten voorrang die ervaring hebben als fractieleider van een plaatselijke politieke partij. Want als er iemand uitmunt in wat sinds kort ‘mindf*cking’ heet, dan is het wel de lokale voorganger-in-de-ideologie.

Voor wie het even niet gevolgd heeft: vóór de gemeentelijke verkiezingen van 19 november jl. zou het theater toch niet aan de Parade komen. De onderhandelingen over de coalitie waren nog niet begonnen, of het ding stond er ineens wel. Uri Geller is er niks bij.

Boze briefschrijvers beweren nu in de krant dat er sprake is van kiezersbedrog. Ze slaan de plank mis: het was nooit de bedoeling om de Parade te verlaten! Dat velen van ons geloofden dat die plek bij de St.-Jan ‘uit’ was, lag aan onszelf. Dat is wat de ware illusionist doet: gebruik maken van de goedgelovigheid van het publiek. We weten ook wel dat het doorgezaagde weesmeisje niet kan bestaan en als na de truc blijkt, dat ze inderdaad niet bestaat, zijn we teleurgesteld. Dat is het geheim van de smid: de illusionist laat ons zien wat we graag willen zien. Zelfbedrog, dus.

Uri Geller ging er lange tijd prat op dat hij gebruik maakte van bovennatuurlijke krachten. Jomanda deed dat ook. Zelf heb ik ook nog een tijdje rondgelopen met zo’n magisch polsbandje. Verlakkerij? Nee hoor: de mens is nou eenmaal geneigd alles om wat onverklaarbaar lijkt, toe te schrijven aan iets 'buitengewoons'. Ik lees ik op pagina 45 van David Hand, ‘Het onwaarschijnlikheidsprincipe’, dat Geller zich sinds zijn ontmaskering niet langer paranormaal begaafd noemt. Hij is nu entertainer; een gewiekste goochelaar.

De Bossche politiek wordt geleid door entertainers. Ze denken ook al aan een nieuw stadslogo: een hoge hoed met toverstaf plus konijn, vergezeld van de slogan: ‘Binnenkort in dit theater …’. Toegang gratis. 

Bossche Mindf*ck (1); volwassen

Het zijn spannende dagen voor de Bossche politiek. 19 november vonden er plaatselijke verkiezingen plaats. En juist vlak voor de installatie van de nieuwe raadsleden, nota bene tijdens de finale van het overleg over de verse coalitie, lijkt er wat zand in de machine te komen. Op zondag 4 januari stapt Sjef van Creij uit de fractie van Rosmalens Belang om als eenpitter verder te gaan. Misschien stond dit in de top-3 van zijn goede voornemens voor 2015.

De onmiddellijk toegesnelde partijtop zet nog dezelfde avond de hete soep ter afkoeling in de vrieskou en Van Creij trekt zijn keutel in. Misschien wel definitief. Want - zo laat hij op 6 januari via de krant weten - na een eerste ‘stevig en goed gesprek’ met de fractievoorzitter moet er ook nog een ‘stevig gesprek’ gevoerd worden met ‘de rest van de fractie erbij’. En dan komt ie: ‘Ik hoop wel dat we er als volwassen mensen uit kunnen komen’. Bij die zin voel ik nattigheid.

Rond Sjef hangt een geurtje. In de aanloop tot de verkiezingen heeft hij geprobeerd bij het CDA op de lijst te komen. Dat geflirt werd hem toen kwalijk genomen. Kennelijk zijn de wonden nog niet geheeld. Dus legt Van Creij een eigen ei.

Een flauwe woordspeling. Lang niet zo flauw als de formulering ‘Ik hoop wel dat we er als volwassen mensen uit kunnen komen’. Die zin staat ongetwijfeld in het handboek ‘Ze geloven alles'. Onder het kopje ‘Leg al vroeg de schuld bij de ander’ wordt - voorafgaande aan een spannende ontmoeting - het gebruik aangeraden van zinnen als ‘We komen er beslist samen uit’, ‘Ik kan me niet anders voorstellen dan dat het een redelijk gesprek wordt’, ‘Alle partijen hebben het beste voor met … (in dit geval de burgers van de gemeente)’, ‘Kom op zeg, we hebben met volwassen mensen te maken’.

Door eerder twee maal de term ‘een stevig gesprek’ te gebruiken, heeft Sjef de zaak al aardig onder spanning gezet: het was tussen hem en Jos niet zomaar wat slap gelul op de stoep voor de frietkraam. Nee: mannen-van-stavast! Recht door zee. Ginne flauwekul. En mocht het vervolgens toch fout lopen, dan heeft de andere partij (Rosmalens Belang dus) zich niet langer binnen deze ferme opstelling weten te gedragen. Immers: wie zich als volwassen persoon inzet, kent zijn verantwoordelijkheden. Aan Van Creij zal het niet liggen …

Gespierde taal van Sjef. Hij heeft daarbij vast aan die geniale vent van Mindf*ck gedacht. Die goochelaar (wie heeft het niet over hem) houdt je voor de gek waar je bij staat. Op geniale wijze ook nog ook nog. De zetten vooraf van Sjef zijn erg doorzichtig. Flauw ook. Spierbrallerij. Slappe Bossche Mindf*ck. Ik trap er niet in.

Ben wel benieuwd naar het vervolg. De afloop heb ik thuis al op een papiertje staan.