Deze tekst stond 29 augustus 2012 in de Bossche Omroep, als column bij de rubriek 'Onder de Boschboom'
Nou ja, in Den Bosch
hoef ik me nauwelijks te vervelen. Altijd wel wat te doen. Niet dat ik elk ding
afloop, want soms ontbreekt me de zin. Dan denk ik van: ‘Ze kunnen best even
zonder mij’. Verder is 't: vol programma. Ik krijg het collega’s die elders
wonen bekant niet uitgelegd. Eerst natuurlijk Carnaval. Overigens staat me daar
nu nog weinig van bij. Hoe dan ook, in elk geval flink zuipen, zeg maar. Toen
even pauze en vervolgens: van dik hout. Jazz in Duketown, niet echt mijn
muziek, dus. En och, je komt zoveel bekenden tegen. Die volgen me op Facebook
en voor je het weet zit je weer met z’n allen aan de pap. En daarna hield het
gewoon niet meer op. Terecht hoor, dat ze hier zeggen: 'Den Bosch,
Bourgondische Stad'. We kunnen d’r in onze gemeente wat van: lekker aan de jep.
Gevolgd door nauwelijks nog te herinneren culturele weekends met een
vermoeiende run rond de stadsmuur en een tocht voor fietsvrouwen. Bij dat
laatste viel de regen nauwelijks in mijn glas: ik heb met smaak staan proeven.
In zo’n plaats als Den Bosch gaat het ene evenement gewoon over in het
volgende. Feeststad. Pretdorp. Daarachter zit een geweldige organisatie.
Geniaal. Dus ook steeds in de prijzen, wij: beste shopstad, nationale
fietsstad, en al bijna de prijzigste terrasgemeente van Nederland. Niet te
vergeten kandidaat Cultuurstad 2018. Allee, vind ik dus wel prima. Ik weet daar
wel een leuke slogan voor: 'Plezier in bier'. Moet ik toch eens op mijn T-shirt
laten drukken. Dat weekend van het Levenslied was trouwens ook geweldig zeg:
ondanks de buitjes toch goed gezopen. Wanneer stonden die ambachtelijke
brouwers ook alweer op de Markt? Met maten ingenomen, meen ik, van die speciale
tripels. Echt, da's mijn stad hoor! Wat een geluk dat ik hier woon en niet in
Lelystad. Of Dronten. Dan vergeet ik nog even die herriefestivals in de
Brabanthallen, op de Parade en bij de Pettelaar. De muziek daar laat ik voor
wat het is; wel een lekker glas. Boulevard was werkelijk een toppertje! Je kunt
ook nog met een bus naar voorstellingen. Waarom eigenlijk, want op de Parade
was het gezellig zat. Eindeloze avonden gewoon. Goede gesprekken ook wel en
natuurlijk met een heerlijk pilske. Den Bosch: om in te bijten. Een echt
hoogtepunt was die huldiging van 'onze helden' bij het station. Stond zowat in
de Visstraat, maar toch grandioos. Al dat gemeut vooraf
over geluidsoverlast en inkomensderving. Die horecaffers voelen zich altijd
benadeeld terwijl ze er ervoor zorgen dat 'panta rhei', dat alles stroomt.
Vooral het bier. Geweldig toch. Ik zeg het nog maar een keer: ' Den Bosch is Bourgondisch',
nooit een saaie dag. Nu al zie ik uit naar de kermis, die proeverijdagen, de
nieuwste loot 'Gay-Day' en wat er nog meer gaat komen. Magnifiek. Ik mag dat
wel: proost.
Harry van den Berselaar
bolduque.blogspot.com