Drakenboom

Op de landkaart heeft het eiland Tenerife de vorm van een gans die naar het oosten kijkt. Rug, nek en bovenkant kop vormen het noorden. Deze kant van het eiland is me onbekend, een inspannende tocht in het Anagagebergte daargelaten. Deze klim van kust tot kust vond zo’n jaar of zes geleden plaats.

Vandaag 8 maart ga ik met de auto van Acantilado de la Laguna naar Garachico in het noordwesten. Na Santiago del Teide is de weg nieuw voor me. Bij Erjos gaat de bochtige verbinding een pas over om heel langzaam en met 1000 kronkels richting El Tanque te voeren. Daarna houdt het gezigzag onverminderd aan, waarbij de uiteindelijke afdaling naar zee gewoon steil is. Garachico ligt op een plateautje, waarachter meteen de bergen oprijzen.

Het stadje heeft een kleine historische kern. Hiertoe behoort een klooster uit 1529; oud dus, gelet op de Spaanse aanwezigheid hier die dateert van de eeuw daarvoor. Er is staat ook een fortje want het handels- en havenplaatsje moest beschermd worden tegen schepen van vreemde mogendheden en zeerovers. In 1706 werd het overvallen door een lavastroom, waarna het zich weer herstelde. Het geheel maakt een aangename indruk. Leuk als dagbestemming voor de toeristen die aan de bebouwing te zien vooral; van elders moeten komen.

In mijn wandelgidsje van Klaus und Annette Wolfsperger staat vermeld ‘heute ist Garachico einer der bezaubernsten und ursprünglichsten Orte Teneriffas und ein ‘Muss’ für jeden Touristen’. Na de door deze leidslieden voorgestelde blik in het centrum ga ik voorbij de kerk op zoek naar de wandelroute richting San Juan del Reparo. Dat ligt 500 meter omhoog: klimmen dus.

Het einddoel bevindt zich exact boven Garachico en op het ongetwijfeld oude pad is de oude bestrating van lavakeien nog deels aanwezig. Bij elk volgende haarspeldbocht verdwijnt het stadje meer in de diepte. Het uitzicht naar oost en west reikt ver. Duidelijk is het kleurverschil met El Médano in het zuiden: hier is het beduidend groener.

Zowat twee uur later wordt San Juan del Reparo bereikt. Een worp huizen bij een kerk aan de doorgaande route. In de buurt van het gebedshuis staat een drago, een drakenboom, die op een uit zijn krachten gegroeide broccoli lijkt. Je vindt dit verschijnsel op meerdere eilanden van de Canarische Archipel en steeds weer hangen er verhalen omheen. Wat kilometers verder - bij een kerk in Icod de los Vinos - moet er nog eentje groeien. En als ik weer terug in Garachico met een kleine omweg naar Los Gigantes terug ga, zie ik die tweede drakenboom door het autoraam.