
De Spaanse
variant is kleiner dan zijn Nederlandse grote broer. En met minder korst. De basis van aardappelpuree wordt aangevuld met vis, gerookte ham, groente,
vlees. Ik ben er verslingerd aan geraakt.
Dit jaar
heb ik er heel wat op. Altijd in een bar of restaurant. En elke keer als ik in
El Médano bij slagerij Rivher binnenliep, liet ik ze mooi liggen: een friteuse ontbrak
namelijk aan de keuken in de gehuurde etage.
Sinds deze
week staat zo'n bakapparaat thuis. Een airfryer, waar geen vet aan te pas komt.
Je bakt met hete lucht. Tijd voor een krokettenexperiment.

Ik weeg
340 gram frieslanders af om drie ons zonder schil over te houden en kook deze
piepers. Eenmaal afgekoeld prak ik ze fijn, samen met een ei en de uitgelekte
inhoud van een blikje zalm (zo'n twee ons). Bij deze massa gaat een half
theelepeltje gedroogde dille en idem zout, flink wat peper, een eetlepel
fijngehakte peterselie en een centimeter prei in kleine stukjes. Dat verdwijnt een
paar uur in de koelkast.
Voorafgaande
aan de afwerking gaat een klein proefbolletje de magnetron in. Er mag nog wat
peper en zout bij. Vervolgens worden met de hand kleine kroketjes 'gedraaid'.
Deze gaan door de paneermeel die met een vork door een scheut zonnebloemolie
gemengd is.

Volgens
het kookboekje bij de airfryer moeten ze na vier minuten op 200 graden krokant
bruin zijn. Eerder met een tosti lukte dat prima. Nu heeft het apparaat 12
minuten nodig.
Ze smaken goed.
De paneermeel blijkt aardig over de datum en dat proef je. Nieuwe dus op het
lijstje zetten. Naast de broccoli.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten