Meervoudig

Beste C.,

Na een zondagmiddag vol zelfdiagnose ben ik eruit: MPS. Of in alledaags Nederlands: meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Het kostte wat moeite; gelukkig weet ik nu waaraan ik lijd. Deze uitkomst maakt de inspanning de moeite waard. Een flinke poos terug had ik - je weet dat uit een eerdere blog (klik hier) - aangeklopt bij een bevriende psychiater voor het label ‘bipolair’. Tevergeefs. Uiteindelijk moest ik dus wel zelf aan de slag. 

Wat me op het spoor zette, beste vriendin, was de rit die we een paar weken geleden naar Amsterdam maakten. Jij reed toen we bij de afslag naar Abcoude gesneden werden door een Volkswagen Golf met getinte ruiten. Je remde en ik vloekte alle bagger eruit die zomaar spontaan naar boven kwam. Een in mijn ogen normale reactie. De inhoud zal ik niet herhalen. Als zoiets in een tv-serie op BBC kanaal 22 gezegd wordt, geeft de zender vooraf aan dat ouderlijk toezicht gewenst is.

Afijn, toen die scène dus voorbij was, vroeg je: ‘Was je wel jezelf?’ Er viel een pauze, waarop ik - eerlijk toegegeven om ervan af te zijn - reageerde met: ‘Ik vergat mezelf even’.

Dat conversatiemoment bracht me op het spoor: zouden er meerdere persoonlijkheden in mij huizen? (Alsof eentje al niet erg genoeg is.) Ik heb dat zondagmiddag dus onderzocht.

Zelfdiagnostiek is een hype, naar ik begrijp. En opvallend veel mensen komen zelfstandig tot de bevinding dat ze MPS hebben. Zoiets laten ze weten ook. Op Facebook en Insta. Of op tv. Zondagavond heb ik dat laatste zitten turven. In Midsomer Murders liep een seriemoordenaar rond die tegen de politiecommissaris zei: ‘Sorry, hierin herken ik mezelf niet’. ‘Wie zie je dan wel’, riep ik, ‘Donald Duck soms?’ Op een ander zender vertelde iemand: ‘Bij mijn partner kan ik zo helemaal mezelf zijn’. ‘Wie ben je dan in ander gezelschap?’, dacht ik. MPS.

Achteraf ben ik blij dat ik niet als bipolair bestempeld werd. Want je kunt geen blad meer openslaan, of er is weer een bekend persoon die het ook heeft. De exclusiviteit is wel mooi weg. 

Tegelijkertijd dus, lieve C., slaat met voorgaande uitspraak de twijfel toe. Als er inderdaad zoveel lieden met MPS blijken rond te lopen, vind ik mijn mps’je ineens niet zo opvallend meer. Dan dus op zoek naar wat nieuws.

Ik app je hierover zaterdagmiddag a.s. Het wordt dit weekend mooi weer. Misschien kunnen we een stukje langs de Maas gaan fietsen; dan hoef ik - bij gebrek nog aan een uitzonderlijk alternatief - niet steeds tegen mezelf aan te kijken. Of tegen ‘een’ van mezelven.

🤣Ciao.