Na een zondagmiddag vol zelfdiagnose ben ik
eruit: MPS. Of in alledaags Nederlands: meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Het kostte wat moeite; gelukkig weet ik nu waaraan ik lijd. Deze uitkomst maakt
de inspanning de moeite waard. Een flinke poos terug had ik - je
weet dat uit een eerdere blog (klik hier) - aangeklopt bij een bevriende
psychiater voor het label ‘bipolair’. Tevergeefs. Uiteindelijk moest ik dus wel zelf aan de
slag.
Wat me op het spoor zette, beste vriendin,
was de rit die we een paar weken geleden naar Amsterdam maakten. Jij reed toen
we bij de afslag naar Abcoude gesneden werden door een Volkswagen Golf met
getinte ruiten. Je remde en ik vloekte alle bagger eruit die zomaar spontaan
naar boven kwam. Een in mijn ogen normale reactie. De inhoud zal ik niet
herhalen. Als zoiets in een tv-serie op BBC kanaal 22 gezegd wordt, geeft de
zender vooraf aan dat ouderlijk toezicht gewenst is.
Afijn, toen die scène dus voorbij was, vroeg
je: ‘Was je wel jezelf?’ Er viel een pauze, waarop ik - eerlijk toegegeven om ervan
af te zijn - reageerde met: ‘Ik vergat mezelf even’.
Dat conversatiemoment bracht me op het spoor:
zouden er meerdere persoonlijkheden in mij huizen? (Alsof eentje al niet erg
genoeg is.) Ik heb dat zondagmiddag dus onderzocht.
Zelfdiagnostiek is een hype, naar ik begrijp.
En opvallend veel mensen komen zelfstandig tot de bevinding dat ze MPS hebben. Zoiets
laten ze weten ook. Op Facebook en Insta. Of op tv. Zondagavond heb ik dat
laatste zitten turven. In Midsomer Murders liep een seriemoordenaar rond die
tegen de politiecommissaris zei: ‘Sorry, hierin herken ik mezelf niet’. ‘Wie
zie je dan wel’, riep ik, ‘Donald Duck soms?’ Op een ander zender vertelde
iemand: ‘Bij mijn partner kan ik zo helemaal mezelf zijn’. ‘Wie ben je dan in
ander gezelschap?’, dacht ik. MPS.
Achteraf ben ik blij dat ik niet als bipolair
bestempeld werd. Want je kunt geen blad meer openslaan, of er is weer een
bekend persoon die het ook heeft. De exclusiviteit is wel mooi weg.
Tegelijkertijd dus, lieve C., slaat met
voorgaande uitspraak de twijfel toe. Als er inderdaad zoveel lieden met MPS
blijken rond te lopen, vind ik mijn mps’je ineens niet zo opvallend meer. Dan
dus op zoek naar wat nieuws.
Ik app je hierover zaterdagmiddag a.s. Het
wordt dit weekend mooi weer. Misschien kunnen we een stukje langs de Maas gaan
fietsen; dan hoef ik - bij gebrek nog aan een uitzonderlijk alternatief - niet
steeds tegen mezelf aan te kijken. Of tegen ‘een’ van mezelven.
🤣Ciao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten