'Harry'

Ik ben best tevreden met mijn voornaam: Harry. Heb ik ook nooit iets aan willen veranderen. Oogluikend sta ik toe dat een select gezelschap knipt (Har) of plakt (Harrieke). ‘Harry’ is prima. De schrijfwijze had ook ‘Harrie’ kunnen zijn; op het doopprentje staat de spelling met een ‘y’. Moeder schijnt nog ‘Jan-Hein’ als alternatief gehad te hebben en dit moest het afleggen tegen de traditie waarin Henricus de doopnaam was voor haar vader, schoonvader, echtgenoot en ‘ons eerste Harrieke’.

Met als gevolg dus veel ‘Harries’ in de familie van vaders-  en moederszijde. Overigens is ‘Harriën’ ook mogelijk. Om die reden is ‘Diejen auto is van Harries’ in het Brabants net zo correct als ‘Diejen auto is van Harrië’. De verbuiging richt zich naar de meervoudsvorm van de roepnaam. Overigens verwees Georgina Verbaan in een interview ooit met ‘haar Harries’ naar haar borsten.  Iets waarover ik wel een paar dagen heb lopen grinniken.

Een gebruik in dat bovengenoemde Brabants heeft mijn tevredenheid over ‘Harry’ een kort moment doen wankelen. Dat vond plaats in een periode waarin ik ontdekte dat ‘’nnen Harry’ in de streekstaal ook identiek kan zijn aan een ‘onhandig persoon’. Een dutselaar. Zo hoorde ik een tijdelijk kandidaat-schoonzusje iemand afserveren als ‘wènnen Harry’ en hoopte wat later een moeder dat haar jongste dochter niet thuis zou komen met ‘zonnen Harry’. Eergisteren hadden stadsgenoten het waarderend over ‘zonne snellen Harry’ en dat legde - ter balans - gelijk weer enig gewicht in de andere schaal.

‘Harry’ is een naam die je in het internationale verkeer ook niet uit hoeft te leggen. Of te herhalen, bij een kennismaking bijvoorbeeld. Oké, Spanjaarden, Fransen en andere ‘romanen’ hebben wat moeite met de aspiratie waardoor ze uitkomen op ‘Arry’ of ‘Charry’. Als de uitspraak blijvend problemen oplevert, heb ik geen bezwaar tegen Henri, Enrique of plaatselijke varianten. In het Engels is ‘Tom, Dick and Harry’ het equivalent voor onze ‘Jan, Piet en Klaas’.

‘Harry’ lijkt het in de Angelsaksische wereld nog aardig te doen. ‘Harry Potter’ is een begrip en in de familie geniet Harry Styles van One Direction populariteit bij tienernichtjes. In Nederland worden al geruime tijd nauwelijks nog naamgenoten geboren. De statistieken van het Meertensinstituut brengen zowel voor ‘Harry’ als ‘Harrie’ een lage score in beeld. Voor beide ligt de top in de periode (net) na de Tweede Wereldoorlog. Al zo’n 30 jaar of langer bied ik bevriende dan wel bekenniste zwangere dames een spaarbankboekje aan voor de Harry/Harrie-in-wording. Dit heeft tot nog toe nog ‘ginnen Harry’ opgeleverd.

Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Hoewel populair zal de figuur van Haagse Harry niet veel jonge ouders inspireren bij hun gang naar de burgerlijke stand. Te plat. Harry Nak uit de Dik Voormekaar Show verrijkte tijdelijk het taalgebruik met ‘Nou, … verstandig’, plus enkele nou-varianten, wat niet tot een Harry-golf leidde. Op dit moment wordt Harry Piekema, de vertolker van de supermarktmanager in de AH-reclame zeer gewaardeerd, evenals de ‘Harry van de Sunweb’, zonder dat dit een Harry-hoos oplevert.

Ik doe nog één poging: Harry betekent ‘de machtige’, door roepnaamkeuzeboekjes vaak verwoord als ‘baas in huis’. Nou ja, ‘in naam’ dan.