Comité ‘Geen sloop, wel cultuur’ beijvert zich voor een breed
cultuuraanbod binnen de gemeente ’s-Hertogenbosch. Afgekondigde bezuinigingen
lijken dit in de weg te staan. Om de kortingen te ‘compenseren’ is het comité
voorstander van een op velerlei terreinen besparende renovatie van het
bestaande Theater aan de Parade.
Meer informatie? Petitie ondertekenen? www.geensloopwelcultuur.com
Strippers
Je zou er een complot achter kunnen zoeken.
Bedacht door een detective-auteur van Scandinavische oorsprong; die lui daar
hebben immers tijdens lange depressieve winternachten alle tijd om verborgen
politieke geslepenheid te paren aan alledaagse gebeurtenissen.
Het verhaal begint losjes wanneer B&W van een middelgrote
stad zo’n 10 miljoen aan bezuinigingen aankondigt. De cultuursector krijgt het
flink voor zijn kiezen, wat volkomen begrijpelijk lijkt sinds het neoliberaal
denken de waan van de dag is. Het volk mort niet.
Nou ja, er zijn wat clubjes die zich kritisch opstellen. Die vragen stellen bij de relatie tussen de 1,3 miljoen korting op cultuur en de 50 voor een nieuw theater. Niet dat ze tegen een schouwburg zijn; ze vinden wel dat het goedkoper kan. Wat uitgespaard wordt met een renovatie maakt de andere cultuurkortingen overbodig. Verbouwvoorbeelden genoeg. Aan een statige doorgaande weg kreeg een voormalig kantoor van de voormalige regionale energieverzorger een complete ‘make-over’ en aan diezelfde verbinding kwam later het voormalige onderkomen van een krant in zijn blootje te staan. Ook op weg naar iets moois.
Ten tijde van het besluit tot een blikvangende schouwburg is het strippen zowaar ‘hot’. De verspilling van materiaal en energie blijkt minimaal bij het aanbrengen van een andere invulling. En als dat geschiedt binnen de bestaande maatvoering, blijft zoiets als een tijdrovende aanpassing van het bestaande bestemmingsplan overbodig. Ook dat betekent een lagere kostenpost dan bij nieuwbouw.
Nou ja, er zijn wat clubjes die zich kritisch opstellen. Die vragen stellen bij de relatie tussen de 1,3 miljoen korting op cultuur en de 50 voor een nieuw theater. Niet dat ze tegen een schouwburg zijn; ze vinden wel dat het goedkoper kan. Wat uitgespaard wordt met een renovatie maakt de andere cultuurkortingen overbodig. Verbouwvoorbeelden genoeg. Aan een statige doorgaande weg kreeg een voormalig kantoor van de voormalige regionale energieverzorger een complete ‘make-over’ en aan diezelfde verbinding kwam later het voormalige onderkomen van een krant in zijn blootje te staan. Ook op weg naar iets moois.
Ten tijde van het besluit tot een blikvangende schouwburg is het strippen zowaar ‘hot’. De verspilling van materiaal en energie blijkt minimaal bij het aanbrengen van een andere invulling. En als dat geschiedt binnen de bestaande maatvoering, blijft zoiets als een tijdrovende aanpassing van het bestaande bestemmingsplan overbodig. Ook dat betekent een lagere kostenpost dan bij nieuwbouw.
Om onbekende reden vergeet B&W die strippagina op te
nemen in het ontwikkelboek voor een nieuw theater. Niet zo vreemd eigenlijk,
want bij dat energie- en krantengebouw ging het om particulier initiatief en
bij dat soort projecten zit de ondernemer op het puntje van de stoel als het om
financiën gaat. Om het eigen geld dus. Bij een overheid betreft het altijd de
portemonnee van een ander. Van wie ook al weer?
Hoe dan ook, B&W - niet gehinderd door een kritische raad noch door tegenpruttelende clubjes - gaat door. Het openingsjaar wordt verlegd van 2015 naar 2020, zonder dat daarmee de begrote kosten van 50 miljoen stijgen. Curieus.
En passant blijft de eerder aangekondigde bezuiniging gehandhaafd op andere cultuurinstellingen. Eentje daarvan - gehuisvest in een gestripte voormalige koekjesfabriek - zoekt naar nieuwe inkomstenbronnen. Daartoe aangespoord door de woorden van de cultuurwethouder op 8 mei 2016: ‘Dat de directeur prima in staat is die subsidievermindering van uiteindelijk 350.000 per jaar op te lossen'.
Hoe dan ook, B&W - niet gehinderd door een kritische raad noch door tegenpruttelende clubjes - gaat door. Het openingsjaar wordt verlegd van 2015 naar 2020, zonder dat daarmee de begrote kosten van 50 miljoen stijgen. Curieus.
En passant blijft de eerder aangekondigde bezuiniging gehandhaafd op andere cultuurinstellingen. Eentje daarvan - gehuisvest in een gestripte voormalige koekjesfabriek - zoekt naar nieuwe inkomstenbronnen. Daartoe aangespoord door de woorden van de cultuurwethouder op 8 mei 2016: ‘Dat de directeur prima in staat is die subsidievermindering van uiteindelijk 350.000 per jaar op te lossen'.
Op 24 juni 2016 gelast diezelfde cultuurwethouder van de
middelgrote stad een onderzoek naar de boekhouding van die succesvolle
koekenbakkers. Voorgaande colleges hebben daar nooit naar gevraagd. Zoals ze
ook nooit onderzoek hebben gedaan naar de aanwezigheid van asbest in het a.s.
voormalige theater. Op diezelfde 24ste juni blijkt dat bouwmateriaal
- na zich 40 jaar rustig gehouden te hebben - ineens gevaar op te leveren voor
de volksgezondheid. Dus gaat die cultuurtempel tot nader order acuut dicht.
Het denken in complottheorieën is gevaarlijk. Zoiets kan
alleen in een serie als ‘Borgen’. En niet in een middelgrote stad dicht bij
huis. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten