Deze tekst verscheen als column in de rubriek ' Onder de Boschboom' op 20 november in De Bossche Omroep
Houd u vast aan het
tafelblad: Desiderius Erasmus was een Catalaan. Ook Columbus en Leonardo da
Vinci - om er maar een paar te noemen - kwamen daar vandaan. De aanwezigheid
van Erasmus in onze hertogstad wordt in de Bossche historie nadrukkelijk vermeld.
Hij zat hier eind 15de eeuw wat jaren op het gym. Hij zou er - volgens
eigen zeggen - weinig opgestoken hebben. De geleerde kwam uit Rotterdam en
een Catalaan was hij allerminst.
Erasmus, Marco Polo, Niccolò
Machiavelli: van deze beroemde lieden moest helaas de werkelijke herkomst altijd
verborgen blijven. En wel door een vermaledijde centraal aangestuurde samenzwering
eeuwen geleden op het Iberisch Schiereiland. Een complot dat toentertijd oversloeg
naar andere Europese vorsten en regeringen. Want, zo zegt een Catalaans studiecentrum
voor de ‘Nieuwe Geschiedenis’: Catalonië mocht als eigenheid niet bestaan. En
nu nog niet. Eigenlijk zou dat ‘land’ al lang onafhankelijk moeten zijn.
Doen ze in Catalonië aan
geschiedvervalsing? Ongetwijfeld. Trouwens, tijdens de Tachtigjarige Oorlog
deed P.C. Hooft iets vergelijkbaars. Hij schreef in 1617 ‘Baeto, of de
oorsprong der Hollanderen’, een toneelstuk over de Bataven als grondleggers van
de Staat der Nederlanden. Iedereen weet dat die feitenzwendel rond de Bataafse Mythe
geen hout snijdt. Net zomin als de inspanning van de huidige Poolse regering om
Lech Walesa of de concentratiekampen uit hun geschiedenisboeken weg te gummen.
Als je een verhaal - hoe
onzinnig ook - lang genoeg vertelt, wordt het waar. Niet alleen Trump is iemand
die uitmuntend uit zijn duim zuigt. Ook lagere goden zijn ermee behept. Kritisch
luisteren en lezen (ook van deze column) is dus het adagium.
Den Bosch heet sinds enige
tijd: ‘Cultuurstad van het Zuiden’. Zijn we dat echt? Zie het filmpje op www.denbosch.nl/nl/cultuurstad
en oordeel zelf. Ik had naast de voorspelbare hoogstandjes ook graag enig amateurgeluid
gehoord: harmonie & fanfare, zangkoren, toneel, dans, ‘meziekskes’.
Nog mazzel dat het gemeentebestuur de
ambitie voor citymarketing niet heeft laten vatten in ‘Dé cultuurstad van het
Zuiden’. Dat zou hybris zijn, onbeschaamde hoogmoedswaan; iets dat in de
klassieke oudheid de straf der Griekse goden verdiende. Goed, een ambitie dus. We
zijn het nog niet, maar we willen zo graag. En als je het vaak genoeg herhaalt,
ben je zomaar ‘Cultuurstad van het Zuiden’.
Hing er ‘wishful thinking’ in de lucht
bij deze kreetkeuze? Wordt er een tikkeltje gefoezeld met de taal? Of is er sprake
van genialiteit? In dat laatste geval wordt erop gerekend dat bij ‘Cultuurstad
van het Zuiden’ automatisch als eerste woordje ‘Dé’ gedacht wordt.
Op 12 november bezocht ik de veertiende
editie van ‘Glow’. Ik appte naar een vriend ‘Glow was Wow’! En dacht meepesant:
‘Eindhoven, dus óók ’n cultuurstad van het zuiden’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten