Cartagena: écht oud

Cartagena moet een van Spanjes oudste steden zijn. Samengevat: rond de 7de eeuw vóór Chr. kwamen hier Foeniciërs aan land vanuit waar nu  Libanon en Israël liggen. Vervolgens voeren de Grieken voorbij, waarna de Puniciërs - de erfgenamen van die Foeniciërs - er een echte vestingstad aan zee van maakten. Die noemden ze Qart-Hadast: Nieuw-Cartago, naar hun belangrijkste stad Cartago in Noord-Afrika. Behalve handel was vooral de aanwezigheid van goud- en zilvererts belangrijk voor die Puniciërs.

Aan de overkant van dat sterke Cartago lag Rome, dat inmiddels ook een rijk van betekenis had gesticht. Aanvankelijk probeerden de Cartagers en Romeinen elkaars aanwezigheid in het Middellandse Zeegebied op basis van 'allianties' te verdragen. De 'grootmachten' bleven botsen en toen Hanibal 200 jaar voor Chr. met zijn olifanten vanuit Spanje naar Rome optrok, wist Scipio Nieuw-Cartago te veroveren. De rest van het rijk der Puniciërs volgde.

Cartago Nova werd op basis  van het aanwezige plan heringericht en voorzien van de bekende Romeinse infrastructuur.

Voilá, het verhaal waarmee het huidige Cartagena goede sier maakt. Onder het lezen komen automatisch namen als Kramer en Nieuwendijk voorbij: docenten die me in de vorige eeuw nog pas, dit verhaal probeerden duidelijk te maken. Dank heren; zeker wat aan de late kant en ten dele postuum, maar alsnog.

Op zaterdag 31 raken wij onder de indruk van de wijze waarop de Spaanse stad die ontstaansgeschiedenis vertelt. We bezoeken drie musea, te beginnen met het prachtige Museo Teatro Romano. Vormgeving en inrichting doen denken aan de aanpak bij 'Het huis van de bisschop' in Cádiz. Na de lunch volgt la Muralla Púnica, een fragment van de Punische muur rond Qart-Hadast. Tenslotte is er het Museo Nacional de Arqueologia Subacuática. Om 19.00 uur is het in dat prachtige gebouw nog tjokvol met gezinnen, want de inrichting en het geëxposeerde materiaal 'onderwaterarcheologie' zijn boeiend voor alle leeftijden.

Cartagena heeft net zoals bijvoorbeeld Mérida, Trier of Nijmegen een oude stadskern waar je maar een schop in de grond hoeft te steken om interessante oude resten tegen te komen. Bij de Plaza del Lago blijkt onlangs een stuk van de oude Romeinse weg opgegraven te zijn. Buiten het directe centrum vertoont Cartagena veel gaten. Die zullen niet alleen met het oude verhaal samen hangen.

Heen namen we de tolweg. De 70 km. terug rijden we via de route over de dorpen. Leeg heuvelland met doorkijkjes naar de kust. De immense dorheid wordt doorbroken op plaatsen waar irrigatie de flanken groen kleurt. Veel van dat benodigde water komt helemaal van de Taag, zullen we ons later laten vertellen. Via een kanaal van noord naar zuid, meer dan 300 km lang.

Veel haarspeldbochten. Onderweg stof van een kudde schapen links, eentje met geiten rechts, drie overstekende kwartels en twee konijnen. Alles bijeen komen we drie auto's tegen voor we zigzaggend afdalen naar het ons bekende Calabardina. Dan is het nog een boogscheut naar ons tijdelijke verblijf in Águilas. Een mooie dag.