Drees

Deze tekst stond 29 november in de Bossche Omroep als column ‘Onder de Boschboom’.

Binnenkort trek ik drie jaar 'van Drees'. U kunt zich voorstellen dat sindsdien bepaalde vragen - uiteraard van het voorspelbare soort - in mijn hoofd opkomen. Zoals wie ik testamentair met mijn boeken mag verblijden.De detectives en romannekes buiten beschouwing gelaten gaat het hierbij om serieuze werken die niet via Google benaderbaar zijn. Naslagwerken, monografieën: wie in mijn omgeving zou daar na mijn verscheiden nog -zeg maar - twintig jaar opgewekt mee verder kunnen?

Kleiner gaan wonen, nog zo'n onderwerp binnen de kring van leeftijdsgenoten. Onlangs is een van mijn vrienden nóg groter gaan wonen, wat uiteraard tot vragen leidde. En dan ook nog daar waar hij 50 kilometer moet rijden voor de dichtstbijzijnde schouwburg.

Nee, ik wil alles binnen handbereik houden en daarom is de binnenstad eigenlijk de aangewezen plek. Realistisch is de gedachte dat de hotspots (bieb, kroeg, Markt, dokter, bus/trein, fysio, theater) op rollatorafstand moeten liggen. Aan dit rijtje ziet u dat het mij serieus is. Een column is niet de plaats om met de derde leeftijd te spotten.Tja, de binnenstad, terwijl ik toch ook iets van een tuintje wil hebben. Daarom gaat mijn voorkeur uit naar een bescheiden kavel in het Bossche Broek, net tegenover de Grote Hekel. 

Ook realistisch? Ik zeg niet meteen nee. Dat is toch beschermd gebied, zult u zeggen. Zeker, want er is nog weinig in ons leven waarop geen plan van werking is, bijvoorbeeld een bestemmingsplan.

Met zo'n plan geeft de overheid de burgers zekerheid. Bijvoorbeeld dat er niet ineens een bordeel bij jou tegenover verschijnt. Toen dat zomaar gebeurde aan het plein waar ik toentertijd woonde, was de gemeente er als de kippen bij om te handhaven. De Bossche overheid liet niet met zich dollen. Onvermurwbaar waren ze op het stadhuis. En met het verdwijnen van al die taxi's werd het gelijk een stuk rustiger 's avonds en 's nachts.

Ik heb de indruk dat decennia later de grenzen van een bestemmingsplan elastischer zijn geworden. Neem onze schouwburg die een andere plek zou krijgen. Dat wil zeggen tot de coalitieonderhandelingen voor ons huidige &W begonnen. Misschien weet u het nog, want dat speelde begin dit jaar. (Toenemende vergeetachtigheid, ook zo'n onderwerp onder senioren.) Hoe dan ook, na afloop bleek het met het nieuwe theater net zo gesteld te zijn als met die club jongens die naar Parijs ging. Die ging ook niet. Ondanks alle verkiezingsbeloftes en ondanks het stemgedrag van de Bosschenaren die de moeite namen om van hun recht gebruik te maken, staat het Theater aan de Parade als een huis. U snapt de beeldspraak.

Wel heel democratorisch heeft de Bosschenaar inspraak gehad bij de keuze van de nieuwbouw. En laat nou de prijs gevallen zijn op het ontwerp dat net te hoog is. Ja, want het huidige bestemmingsplan voor Parade e.o. laat nou net die hoogte niet toe. Geen probleem zeggen ze bij B&W, dan passen we toch gewoon het bestemmingsplan aan.

Nou, als die rek in een beschermend plan en zijn handhavers zit, mag er ook niet zielig gedaan worden over één huis-met-een-tuintje-ervoor in het Bossche Broek.