Nelly jarig (1); 'Ha bruur'

Binnen 20 minuten bij Vliegveld Eindhoven en nog eens drie later al door de controle. Met precies 9,8 kg: Ryanair hè, ik heb thuis 'voorgewogen'. Onder het wachten overweeg ik maar weer 's de voordelen van een klein vliegveld in de buurt. Niet letterlijk mijn buurt, want ik lees regelmatig over de acties van omwonenden bij alweer uitbreidingsplannen. Duidelijk geval van NMBY.

Sinds de directe verbinding met Milaan Noord is de reisafstand tot mijn familieleden in Italië gekrompen tot een flink uur. Zeker ook omdat de bestemming in feite Bergamo is, de plaats waar ik vandaag mijn zus hoop te verrassen met mijn onverwachte komst. Nou is dat de laatste jaren zo'n beetje een traditie geworden, rond haar verjaardag. Dus zo onverwacht hoeft dat nou ook weer niet te zijn. En met haar intelligentie is niks mis. In ons laatste wekelijkse telefonische contact heb ik niks laten merken. Misschien speelt ze gewoon het spel mee: 'Ha bruur. Gij hier? Wa'n verrassing'. Vediamo, we zullen wel zien, dadelijk.

Gran Canaria vertrekt. Even later Gdansk. Veel Chinezen in de wachtruimte: waar gaan die heen? Even later staan die in de rij naast mij. Plus een groep jonge meiden, zo weggelopen uit 'Shopping Queens'. Of die werkelijk de beroemde Milanese Via Napoleone halen, is de vraag. Het gros van die lui steekt gewoon over naar de enorme 'mall' bij Orio de Serio om daar de inkopen te doen. Ik daar wel eens een paar bergsokken gehaald.

Met een uur vertraging in Lombardije. Veel sneeuw op de Vooralpen. Mijn neef rijdt me naar zijn ouderlijk huis waar hij zijn komst aankondigt via de intercom. Het hek gaat open en ik ga alleen de trap op. De deur van het appartement staat open en ik loop de hal in. Mijn zus hoor ik in de keuken praten. Aan haar stemgeluid te horen komt ze deze kant heen. 'Het theewater staat al op', terwijl ze de gang in loopt. Dan ziet ze me staan: 'Gij bent ok 'nne mooie', gevolgd door de naam van haar zoon. 'Ha bruur'. Gewoon weer de vertrouwde taal van thuis.

Er is hier overigens niet veel dat me aan thuis doet denken. Hoewel het gesprek 's avonds,  aan tafel met het gezin van mijn neef, dat wat relativeert. Tenslotte is bij ons de postbezorging ook een puinhoop. En treinen rijden ook niet op tijd. Op dat moment is het spoorongeluk van een paar uur daarvoor nog onbekend. Halverwege mijn pittige pizza - sputafuoca: vuurspuwer) sms't mijn vrouw: kabinet gevallen. Mijn familie tipt Silvio Berlusconi als opvolger voor Rutte. 'Die loopt nu toch werkloos rond', luidt de motivering. Nou, zo Italiaans hoeft Nederland nou ook weer niet te worden.

Later hoor ik dat Wilders weggelopen is uit het Catshuis. Is dat een bericht van 'Opsporing verzocht'. Heeft iemand een vindersloon uitgeloofd? Ze zoeken het maar uit in Nederland: dinsdag is mijn zus jarig.