Carmona

Zaterdag 4 augustus 2012 rijden we richting Sevilla. Die plaats zullen we overslaan om oververhitting te voorkomen. Zelf ben ik er al geweest en het zomerseizoen is niet echt geschikt voor een wandeling door wat bekend staat als de warmste stad van Spanje. We moeten in de buurt zijn, want mijn nichtje en haar man vliegen morgen in alle vroegte terug naar San Diego, Californië. Ze heeft een hotel geregeld in de buurt van de luchthaven. Dus doen we het rustig aan en gaan via kleine weggetjes langs witte dorpjes zoals Las Cabezas de San Juan en Dos Hermanas. Onderweg parkeer ik even voor een foto van de sherrystier. De overgebleven exemplaren zijn na enige strijd tot Spaans cultureel erfgoed verklaard.

We stoppen in Carmona voor een bezoek aan de oude Romeinse 'dodenstad'. In vergelijking met 7-8 jaar geleden is de aanpak sterk verbeterd. Er is een uitgebreid bezoekerscentrum en het terrein zelf kent een betere routering.

De zon staat hoog en steekt. Mijn strooien hoed heb ik uitgeleend dus ga ik terug naar de balie voor een 'bezoekersexemplaar'. Het terrein 'blekkert' en ik ontwijk de schelle schittering door langs een leer ondergronds te gaan.

De tombe kent een negental uitsparingen voor het bijzetten van urnen of askistjes. De dodenstad kent veel ven dit soort 'mijngraven'. Er zijn ook bijgiften gevonden om de overgang van de gestorvene naar een volgend bestaan te vergemakkelijken. Één tombe bevatte een in steen uitgehouwen olifantje. De archeologen denken aan de invloed van een oosterse rite.

De begraafplaats heet Romeins. De vestiging op een heuvel is al voor die tijd bewoond geweest. Ik heb nooit in de VS op school gezeten en ik bespreek met mijn aangetrouwde Amerikaanse neef het effect van al die historische informatie over de Europese geschiedenis. De afgelopen dagen heeft hij veel 'bij' zitten lezen. Ik zou in zijn land hetzelfde doen. Wanneer was ook al weer de Burgeroorlog daar?

‘s Avonds gaan we voor de laatste keer deze vakantie samen eten morgen vliegen. Als we om 22.00 uur buiten op een terras zitten, stralen de stenen vloer en muren veel hitte uit. Je zou er een ei op kunnen bakken.Terug in het hotel nemen we afscheid, knuffelen en kussen, en gaat ieder naar zijn kamer. Ik heb van deze tien dagen met mijn familie genoten: dankjewel Denise en John.