Na aankomst eerst weer te
voet de hoofdstraat door. Langs retro vormgegeven tankstation tot kerk en daar
linksaf: het begin van een stevige klim. Zonnig en fris. Om er zeker van te
zijn dat dit keer de juiste wandelroute volg, wil ik bij de Calle del Agua bevestiging
krijgen. De Waterstraat dus, een mooi hoekje, waar volgens het informatiebord
meer dan 60 jaar terug door de
vrouwen de was gedaan werd. Bij de tekst is een foto afgedrukt. Plus nog eentje
van een Mariaprocessie.
‘Er komen hier veel
buitenlanders’, zegt ze. ‘En u komt uit…?’ Zij blijkt hier geboren. Gelet op
haar zwarte traditionele kleding vooronderstel ik dat ze weduwe is. We kletsen
nog wat. ‘U heeft hier een prachtig uitzicht, mevrouw’. En dat is zeker waar:
helemaal tot aan de zee beneden; drie kwartier met de bus. Waarna ik weer
doorloop. Na het nodige gesjouw staat rechts een zeer eenvoudig houten kruis. Met
daartegenover de basisschool van ‘De H. Maagd van de Behouden Vaart’. Kleine pauze,
droog zweetshirt.
Een dame met hoed geeft
een rij druivenstokken water. ‘Da’s echt nodig nu er zo weinig regen valt’. Waarna
ze uitlegt wat een bepaalde grote struik die je overal ziet, uiteindelijk voor
vruchten oplevert. Ook knipt ze een takje af van een lekker ruikende heester.
Ik vergeet prompt de namen die ze daarbij noemt. Ik moet ook sinaasappels
meenemen die ze ter plekke met de snoeischaar ‘oogst’. ‘Er komen hier veel Duitsers’,
zegt ze. ‘En u komt uit…?’ Ook zij is hier geboren. Ze wijst naar een huis ver
weg in de tuin, of liever ‘de hof’. En of er in mijn land ook zo’n crisis is.
Gelukkig hebben haar twee kinderen werk. De dochter is chef bij de politie. Het
gaat ze goed. ‘Ik moet het op hout afkloppen, meneer’. En dat doet ze op een
knoestige kniedikke wijnstok. Ik knip voor haar twee hoge, dode druivenranken
af die zich in het gaas genesteld hebben.
Om iets voor vier in de
middag ben ik weer bij het Estación de Guaguas, het busstation van Granadilla
de Abona. Ik ga uit de wind in de zon staan, verhit als ik ben van het gesjouw.
Even later kan ik instappen en een halfuur later loop ik weer in El Médano langs het water richting Calle de Gaviota. Het
is vandaag wel héél erg vloed en het water spat hoog op tegen de kade. Nou, heb
ik onderweg zo veel gekletst en nog niet gevraagd wie of wat die Tea is. Of
was, natuurlijk. Nog een keer terug dan? Nee. Later gewoon eens kijken of
Google Tea kent.
Maandag 11 februari 14.00 uur
BeantwoordenVerwijderenTerwijl jij een warm gevoel krijgt van de Canarische zon, krijgen wij een warm "gevûûl" bij het Grachtengordelconcert, dat zojuist plaatsvond.
Het warme Oeteldonkse "gevûûl" hebben we drie dagen
gehouden, ondanks de kou!