La cucina (10); salsa verde

Zo'n 15 jaar geleden was ik kort achter elkaar twee keer een 'meekokerellende' gast bij 'Mario' in Neck (Wormerveer). Dat restaurant had in die tijd net een ster gekregen, iets bijzonders in ons land voor een Italiaanse eetgelegenheid.

Dat wat wij als 'hulpjes' in de keuken maakten, kregen we 's avonds onherkenbaar lekker op ons bord. Sindsdien staat thuis met enige regelmaat salsa verde op het menu.

Het mediterrane recept hiervan kent veel varianten. Ik bereid het met verse peterselie en munt. De blaadjes ervan worden gewassen en enigszins drooggeknepen om vervolgens met een scheut olijfolie in de keukenmachine te verdwijnen. Het hakwerk hoeft niet een Olvaritfijn product op te leveren.

Voor de tweede ronde gaan er een hardgekookt ei en twee eetlepels ‘sott’olio’ bij: stukjes wortel, bloemkool etc. uit het zuur. Heb ik dat laatste niet bij de hand, zoals de afgelopen keer, dan voldoen stukjes augurk, wat kappertjes en enkele zilveruitjes.

Het mes laat ik kort draaien dit keer. Vervolgens wordt de massa op smaak gebracht met zout, peper en wat poeder van rode peper. Een uurtje wegzetten. Eventueel dan wat beschuitkruim toevoegen. 

De salsa verde gaat op een bordje met er bovenop tonijn uit blik of - zoals op de foto - een tranche bonito uit een glazen potje van de Lidl (Spaanse week).

Na dit fris-zure voorgerecht volgde afgelopen woensdag een kleine portie volkorenspaghetti met zelfgemaakte pesto. Hiervoor gingen in de keukenmachine: (de blaadjes en zachte steeldelen van) een bosje verse basilicum, een teentje knoflook, een klein handje pijnboompitten, een stukje Parmezaan, olijfolie, zout, peper.

Graag opdienen op een voorverwarmd bord. Over het geheel kan naar smaak geraspte Parmezaan. Met wat rauwkost is de schijf van vijf weer compleet.