'Maar'

De inleider zei ter afsluiting: 'Probeer eens een dag zonder 'maar'. Of een week, een maand. Drie jaar later blijk ik aardig zonder dat woord te kunnen. Lees er mijn blogs gerust op na: het woord komt nauwelijks nog voor.

Valt dat weggummen positief te duiden? Het ging om een experiment. De gedachte daarachter was (en is) dat 'maar' een negatief effect heeft. En wel op de manier waarop je naar het leven kijkt. De vraag is of dat woord voortkomt uit de manier waarop je dat leven benadert, dan wel dat het vorm geeft aan die benadering. Herlees die zin als deze niet ik één keer duidelijk is (heb ik ook gedaan): kip of ei.

Voor mezelf heb ik de volgende vertaling. Stel dat ik een zeurderig ingesteld type ben, dan zeg ik bijvoorbeeld: 'Ja, het feestje was leuk, maar de muziek stond erg hard'. Bij herhaling zal ik dan bij alles een 'maar' plaatsen. Zelf hoef ik onder die 'Weltanschauung' niet te lijden; anderen mogelijk wel. Misschien vind ik mezelf zelfs wel kritisch.

Stel (nog een keer) dat ik 'maar' niet opzettelijk gebruik in de zin 'Het was warm, maar we gingen toch lopen'. Dan hoef ik geen zichzelf repeterende zeurkous te zijn. Sterker nog: wellicht bedoel ik wel 'Door de warmte lieten we ons niet dwars zitten. Als echte jongens van Jan de Witt trotseerden we de elementen'. Dan kun je wat.

Hoe dan ook: mijn ervaring is dat het gebruik van 'maar' heel wat tandjes minder kan. Steeds wanneer ik het in de oefenperiode aan voelde komen (en ook nu blijf ik attent), dacht ik: 'Kan het ook zonder?' In de meeste gevallen is dat zo. En eigenlijk is dan de vraag: 'Waar komt de neiging-tot-maar vandaan?' 

Het antwoord op die vraag vind ik niet belangrijk. Of liever: niet belangrijk meer. In de meeste gevallen gaat het om 'afdingen'. Zo van ‘het is het toch niet helemaal’. Of om een vorm van 'je zegje doen'. Nou en? Geen hond die daar iets mee doet. Terechte kritiek - echt terechte, voortkomend uit een professioneel oordeel - kan ook heel goed positief verpakt worden. En zoiets is zelden aan de orde in het leven van alledag.

'Maar' kan veel minder: je zuurgraad neemt ermee af. En de lol waar waarmee je rondkijkt neemt toe. Een kleine toevoeging aan 'je vrijer bewegen'. 'Maar' da's mijn ervaring.