
Ik denk het niet: Italië barst al van de vaak regionaal geoormerkte deegwaren. Een klein deel daarvan heeft inmiddels met succes de Nederlandse grootgrutters bereikt. In het bijzonder AH heeft de heerlijkste dingen in de schappen. Wat je daar niet vindt zijn de échte specialiteiten. Bijvoorbeeld de Scarpinocc de Par, de traditionele ravioli uit Parre (provincie Bergamo). Geweldig lekker. Of de Ravioli di Zucca uit Mantua. Zelden zoiets smaakrijks mogen proeven. En elke familie daar heeft zijn eigen recept voor de bereiding van de vulling: ‘pompoenchutney’, zal ik maar zeggen.
Al die soorten gevulde pasta-envelopjes worden opgediend met een iets geëigends: een klontje boter, uitgebakken boter, parmezaanse kaas, of een echte saus. Bij tortellini is er dat eentje die heel gemakkelijk te bereiden is.
Voor vier personen doe je 600 gram tortellini in een ruime hoeveelheid kokend water met zout en wat olie/boter. In een tweede pannetje breng je 50 gram boter op temperatuur waarin je 150 gram in stukjes gesneden gekookte ham ‘smoort’ en afblust met een kwartliter slagroom. Snufje zout erbij. Tortellini afgieten, terug in de pan, saus erbij, even roeren en opdienen op een warm bord. Naar believen een hoeveelheid geraspte parmezaanse kaas toevoegen.
Wie de knoflook mist, perst een klein teentje uit bij de ham, net voor de slagroom (kookroom, of zelfs crème fraîche als die toch op moet) erbij gaat. Zelf hanteer ik ook graag even de pepermolen. Smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten