Op de Kleine Zavel weet ik een
vestiging van het ‘Het
Dagelijks Brood’. Bij het VVV blijkt dat er een dichterbij zit aan de
Dansaertstraat. Het verkeer is een bende met die optocht: afgesloten straten
zetten het verkeer stil. Ook voetgangers zoals wij moeten regelmatig omlopen.
Bij ‘Le Pain Quotidien’ is buiten een piepklein tafeltje vrij met twee houten
stoeltjes.'Het Dagelijks Brood' is een keten. Ik haast me erbij te zeggen: aan
kwaliteit en sfeer valt dat niet te merken. Een en al verwennerij met
(h)eerlijke producten. Het is inmiddels 14.00 uur. Ik denk na het toetje dat ik
later de wafel ga overslaan.
Onderweg missen onze ogen geen
enkele chocolaterie. Bijna pand na pand. Op de hotelkamer is de voorraad
nog toereikend, dus blijft het bij kijken. Soms in stille verwondering, voor
het getoonde vakmanschap in de vitrine. Vlak bij de Grote Markt - in de
Guldenhoofdstraat - zit het 'Cacao
en Chocolade Museum'. Toch nog cultuur vandaag? Binnen is er een blik van
herkenning want eerder deden we samen een bonbonworkshop. Ik houd de jongedame
scherp in de smiezen want boven een marmeren lavetje staat een chocokraan open.
De mevrouw van de kaartjes snapt onze belangstelling en houdt wat kaakjes onder
de straal. Lekker.
Even later is er een demonstratie. Het Engels van de chocolatier wijkt nauwelijks af van zijn Frans. Ik zie hoe simpel een gevulde praline tot stand komt. Hadden we dat in die workshop ook zo geleerd? Van belang is dat we na afloop van de demonstratie mogen proeven. En dan weer en route. Overal zit die Zinneke Parade ons dwars. Zelfs 'Mènneke Pis' richt de ogen even op wat anders.
Het wordt toch nog een leuke dag
in Brussel. Veel zonneschijn, Grote Zavel. Kleine Zavel, Wordfeud op het terras
van Casa Manuel aan de Grote Markt, wafels bij Leonidas en uiteindelijk ook nog
een puntzak friet op weg naar het Centraal Station. Het kan niet meer stuk; Brussels Bof. En
op de hotelkamer wacht ons de voorraad Belze chocolade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten