Richting El Médano staat
bij elke afslag naar La Tejita bordje Cueva Hermano Pedro. Die grot van Broeder
Piet vormt een bezienswaardigheid is. De plek heb ik nog niet bezocht. Wel weet
ik het geboortehuis van de vereerde kluizenaar te vinden in Vilaflor, een op
1.000 m hoogte gelegen wijnstadje hier niet al te ver vandaan. Je komt er langs
op weg naar El Teide.Pedro geniet bekendheid. Hij kende een godvruchtig leven en hoedde zijn geiten iets verderop. Op de avond van de 14de september begint om 21.00 uur een avondwandeling naar zijn toenmalige ‘Eres’. Ik heb geen idee wat dit is. Dit alles in het kader van de lange aanloop tot hét feest (volgende week zondag) ter ere van Nuestra Señora de las Mercedes de Roja
Eerder was begon
vanmorgen op het centrale plein om 10.00 uur een markt van ambachtelijk bereide
bakkerswaren. Ik had vooraf expres niet ontbeten en ik kwam thuis met twee
mooie broden, een punt sinaasappel- en een stuk chocotaart. Om 12.00 uur kon
het publiek kennismaken met de kandidaten die woensdag- en donderdagavond
zullen deelnemen aan de verkiezing van respectievelijk de jeugd- en de
volwassen koningin 2013.
Na de presentatie waren er muziekoptredens. Naar één
band ben ik gaan luisteren. Trekharmonica’s, mandolines, gitaren, een flink
koor en solisten. Een voor hier gebruikelijke samenstelling. Klasse. Kwaliteit
en enthousiasme spatten er van af. Ik hoop dat ze niet aan concoursen deelnemen
en professionele musici inhuren. Gewoon lekker spelen. Filosoof Coen Simon
schreef laatst dat toen de voetbalcoaches hun trainingspak vervingen door een
maatpak, het spel uit het voetbal verdween. Bij meer sectoren valt die ontwikkeling waar te nemen.
Om iets voor 21.00 uur
voeg ik mij bij de groep wandelaars die op het plein klaar staat voor de
avondtocht. Een groot aantal lieden is voorzien van rugzak en houten stok model
bedevaartganger. Hoe ver is het in vredesnaam lopen en wat slepen die lui
allemaal mee
Ik spreek hierover wat dames aan en die stellen me gerust. Het is
drie km. gaans naar een plaats waar de broeder water vond voor zijn geiten. En
die bagage is typisch Canarisch. Om exact 21.00 uur gaan we van start.
We lopen door een kloof.
Ik ben blij dat al die anderen een zaklamp bij zich hebben. De stenige weg
stijgt en daalt. Achter me vormen de wandelaars een grote glimworm. Onderweg
vraag ik een heer of we naar een bron gaan. En inderdaad, dat doen we. Die ligt
in de buurt van Broeder Piets grot. ‘Sommige mensen noemen die bron een wonder
en dat is niet het geval. Als het hogerop regent, stroomt het water door de
poreuze grond naar dit laaggelegen punt. Piet legde daar een deksel overheen om
de verdamping tegen te gaan. Konden zijn geiten langer blijven drinken’.
Hij geeft ook aan dat we
een leuke show kunnen verwachten in de aangelichte diepte die ineens voor ons
ligt. Overal lampen. Grillige rotswanden. Een prachtig tijdelijk
openluchttheater met 350 toeschouwers. En inderdaad een uur lang afwisselend
vermaak met momenten uit de historie van El Médano. Bovendien bestaat het
gelijknamige hotel - dat links tegenover mijn tijdelijk onderkomen ligt - 50
jaar. Het wordt beschouwd als een mijlpaal tijdens de ontwikkeling van dit
voormalige vissersdorp tot een klein vakantieoord; regelmatig duikt de naam op.
Hoofdsponsor?
Een grappige avond. Van
de sketchjes waarvoor flink gelachen wordt, versta ik niks. De overige teksten
zijn in het ABS, Algemeen Beschaafd Spaans en dan weet ik het weer. Tussen twee
haakjes: in die rugzakken blijkt eten en drinken te zitten. Plus iets om het
zitten op de harde grond te vergemakkelijken.
Presentator,
burgemeester, spelers en feestcomité dragen geen maatpak. Dat komt de kwaliteit
en de spontaniteit ten goede. ‘Houwen zo, denk ik. Ook als volgend jaar de tiende editie plaats zal vinden. 'Mooier dan ooit', wordt het publiek beloofd. En dan lopen we weer naar
huis onder wakend oog van vrijwilligers en de lokale politie. Geen dier zal van
de kudde afdwalen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten