vrijdag 20 oktober 2017

Dokkum (1); ‘Assen first’

Als kind leerden we dat Dokkum en Heiligerlee plaatsen van belang waren binnen de Vaderlandse Geschiedenis. In de eerste kwam Bonifatius om tijdens zijn niet aflatende strijd om ons land te kerstenen. In de tweede werd een begin gemaakt met de Tachtigjarige Oorlog. Beide gevechten bleken niet voor niets: elk had aan de voet gestaan van onze christelijke natie.

Van die entiteit werd op enig moment Jan-Peter Balkenende gekozen tot aanvoerder. Hij kwam uit de provincie Zeeland wat hem per definitie in aanraking bracht met een achtergrond is ver stond van de mijne. Mogelijk had hij zich nooit gerealiseerd dat het onderwijs in Nederland verschillende leerplannen kende, toen wij hem bij de aftrap van ‘Het geheugen van Nederland’ de beginzin hoorden uitspreken: ‘Wie kent niet de uitspraak van De Savornin Lohman ...’ Wat hij toen citeerde, weet ik niet meer. In elk geval keken mijn vrouw en ik elkaar aan en zeiden: ‘Nou, wij niet’.

Kinderen van onze generatie uit een katholiek Brabants nest hebben niet per se veel ‘affiniteit’ met het begrip ‘christelijke natie’ en hun roergangers. Nou is Bonifatius door de christelijken nooit echt geclaimd, in tegenstelling tot die lange oorlog. Die ellende is inmiddels door ‘Leiden’ herdoopt tot De Opstand. Op die manier blijft de oude tweedeling anno 1648 herbevestigd.

Heiligerlee weet ik niet eens op de kaart aan te wijzen. Dokkum wel. Mogelijk ook door de rol van deze plek in de Elfstedentocht. Bovendien vond Fedde Sonnema er zijn kruidenbitter uit. Het had een aanloop van decennia nodig om er zelf ook echt heen te gaan, en dat vond onlangs plaats. Om eerlijk te zijn: drie dagen aan een stuk.

Het interessante van de langer reis vanuit Den Bosch naar Dokkum is, dat als je iets omrijdt, de route door Assen voert. In die stad staat het Drents Museum. Hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet: elk jaar is er minstens één bijzondere tentoonstelling die de rit erheen meer dan loont. Eerst i.s.m. met het Groninger Museum het Terracottaleger. Vorig jaar de Maya’s en nu The Great Liao. Prachtig. Alleen al het betreden van de (nog steeds nieuw te noemen) ondergrondse zaal is een feest. Dus: ‘Assen first’.

Die zaal heeft de suggestie meegekregen van een dal in Binnen-Mongolië. Zelfs de vloerbedekking is in weidemotief. Daarbinnen zijn de objecten opgesteld. De technieken om beweging en kleur voor te stellen, verrassen ons. Het verhaal over de oude nomadendynastie uit 907-1125 (die uitgroeide tot een supermacht in Azië) is helder. Eerder las ik in de NRC dat het geen sinecure is geweest om de ongeveer 145 archeologische vondsten uit China naar Nederland te mogen vervoeren.

Hier als eerste afgebeeld, is het gouden dodenmasker van de prinses van Chen, die in 1018 stierf op 17-jarige leeftijd. Deze in 1986 gevonden rituele dracht, wordt omschreven als het ‘absoluut hoogtepunt van de tentoonstelling’. Wie deze nog wil gaan bezoeken, dient snel te zijn: ze loopt t/m 29 oktober a.s.

In het oude gebouw naast de ‘kelder’ hangt een aantal zalen vol met werk van Jans Muskee. Meer dan boeiend. Als derde staat hierbij afgebeeld de grote oliepasteltekening ‘Minnie M & Mickey M’. (Meer over de daar getoonde werken? Klik hier.) 

En vervolgens naar Dokkum, dus. We worden over smalle B-weggetjes die akelig dicht langs sloten en vaarten liggen richting het stadje geleid. Binnen de gemeentegrenzen geldt de éénrichting-kruip-door-sluip-dooraanpak die ons uiteindelijk na talrijke bochtjes, kronkels en bruggetjes op de markt doet belanden.

Hup, inchecken bij het Abdijhotel, fietsen van het rek halen en in de schuur-annex-biljartkamer plaatsen, koffertjes uitpakken (we slapen onder de hanenbalken), om ons vervolgens in de gelagkamer geestelijk voor te bereiden op het diner. Het uitzicht op de gevel van de Grote of St.-Martinuskerk is grandioos, Alsof Saenredam zelf bezig is geweest, Dit keer als decorschilder, welteverstaan. Een droge chardonnay voor de dame. Voor mij is er inderdaad donker bier. Jawel: Bonifatius Quadrupel, gebrouwen met water uit de Bonifatiusbron. 10%, da’s niet flauw. Met een prachtigersmaak; ik ben gelijk verkocht.


En dan blijkt een uur later ook nog dat de kok een meester in zijn vak is. Het zou me niet verbazen als hij naar de naam Bonny luistert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten