Op
woensdag 4 oktober staan we om 11.15 uur bij het Museo Lázaro Galdiano, in de
chique Madrileense wijk Salamanca. Mijn vrouw en ik waren hier zo'n acht jaar
geleden voor het eerst, in een poging om in die zomer alle in Spanje aanwezige
werken van Bosch te zien. Nu staan we er met 19 Bosschenaren, op zoek naar de
sporen van Brabanders en stadsgenoten in dit land. Hier hangt een 'Johannes de
Doper in de wildernis', gemaakt door Jheronimus.
Na
een introductie onder de bomen - het is mij niet toegestaan binnen een
rondleiding te geven - meld ik ons aan. We blijken genoteerd te staan onder de
titel 'Amigos de Bolduque', een ingekorte versie van mijn ondertekening (namens
de) 'Circulo de Amigos de Bolduque'.
Het
museum bevindt zich in het voormalige woonhuis (1903) van José Lázaro Galdiano (1862
- 1947) uitgever, investeerder en kunstverzamelaar, die het een en ander aan
het volk ‘vermaakte’. Op dat moment leefde hij om politieke redenen buiten
Spanje.
Vier
verdiepingen met al het denkbare op het gebied van kunst en vakwerk: handschriften,
beelden van marmer, brons en hout, prachtig ingelegde wapens, snuisterijen in
ivoor uitgesneden en vooral schilderijen in alle maten.
In
een zaal hangen de Vlaamse meesters, waaronder genoemd schilderij van Bosch. In
de volgende vind je de Hollandse. Dit onderscheid, gebaseerd op tijd en
herkomst, is gebruikelijk in veel musea. Hier laat een tekst weten dat de
eigenaar - zoals meer landgenoten - op historische gronden minder op had met de
tweede groep.
Interessant
is een groot schilderij van Anna van Oostenrijk, de vierde bruid van Filips II
die met de boot van Vlissingen naar Noord-Spanje kwam. De pose is klassiek. In
haar kleding weerspiegelt zich de 'hoge mode' van die tijd. Stoffen, kantwerk
en bijouterieën uit de gewesten Vlaanderen en Brabant waren in die tijd razend
populair. Kenners kunnen ongetwijfeld de herkomst van de hierop afgebeelde
zaken duiden.
Aan
ons bezoek gingen de nodige mails en vooral telefoontjes vooraf. Daarin speelde
m.n.de vraag een rol of een gids ons in het Engels enige toelichting zou kunnen
geven. Ik kreeg de toezegging dat conservatrice Amparo Lop
Dus
worden we - ter afsluiting van de rondgang langs het prachtige cultuurgoed in
dit museum - tegen de aangegeven tijd naar de bovenste verdieping gedirigeerd.
Daar staat - perfect uitgelicht - een werk met Boschiaanse trekken. In het
Frans of het Castiliaans?, vraagt Amparo. Na overleg met de groep, wordt het Spaans,
waarbij ik optreed als vertaler. En dan krijgen we een exposé over 'het visioen van Tondalus', ooit door Lázaro Galdiano aangeschaft als een echte Bosch. Later
onderzoek zou aantonen dat het een werk van een navolger was.
We
luisteren geboeid. Iemand noemt na afloop de voordracht 'de kers op de taart'.
Na
de lunch in 'El Mercado' achter ons hotel en een kleine siësta, loop ik op het
heetst van de dag (32°C) rond 16.30 uur met een klein gezelschap deel twee van
de wandeling door het Madrid de los Austrias.
's
Avonds gaan mijn vrouw en ik op zoek naar het restaurant Casa de Granada. Toen
we er acht jaar geleden onder begeleiding van Alfonso Domingo langs gingen,
bleek het vol. Bij latere bezoeken aan de stad konden we het niet meer vinden
of was het gesloten. Dit keer lijkt er plek en sjouwen we zes verdiepingen
omhoog. Op het dakterras met uitzicht op de Plaza Tirso de Molina (op warme
avonden ook een uitstekende plek) beginnen we met het bestellen van een voorgerecht.
Als we bij het onderdeel 'hoofdgerecht' komen, adviseert de ober ons eerst de
entree te eten: 'De porties zijn hier nogal groot'. Hij krijgt gelijk. En
lekker zijn de salmorejo en de ensalada Granada ook.
Om
21.45 uur nog even bij de Lidl langs en dan op zeven gemakken door een levendig
centrum naar het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten