maandag 30 juli 2018

Dwars door Spanje (6); Cueva de Ardales


Zo’n 40.000 j geleden kwam de Homo Sapiens vanuit Afrika naar Europa. De huidige bewoners van ‘ons’ werelddeel stammen daarvan af. Dat is, of liever ‘was’, de gangbare opvatting. Onderzoek dat februari jl. gepubliceerd werd, maakt duidelijk dat zeker al 20.000 jaar eerder sprake was van ‘cultuurdragende’ menselijke activiteit in Europa. Mensen lieten namelijk tekeningen achter in grotten, waarbij ze natuurlijke kleurstoffen gebruikten. Zo stom waren die lui niet: de Neanderthalers.

Een internationale ploeg van 14 wetenschappers deed het onderzoek dat tot deze bevindingen leidde. Daarvoor werden drie Spaanse grotten onder de loep genomen. Een daarvan bezochten we in de namiddag van 22 juni 2018: La Cueva Prehistórica de Ardales (of Cueva de Doña Trinidad). De Cueva werd door een herder ontdekt nadat een aardbeving in 1821 de toegang zichtbaar had gemaakt.

Ons bezoek hadden we op 23 februari jl. vanuit El Médano telefonisch vastgelegd, de dag waarop genoemd onderzoek in de pers kwam. We vormden 50% van de groep die naar binnen mocht. De andere helft bestond uit een echtpaar uit León dat ook al een geruime tijd geleden gereserveerd had. De grot bevindt zich in de gemeente Ardales, waarvan ook El Chorro onderdeel is: de plek waar we gisteren de sublieme Caminito del Rey (be)wandelden.

Om er zeker van te zijn dat vier maanden terug alles goed doorgekomen is, bel ik ‘s morgens nog even.. Jazeker, we staan op de lijst. Als we om 16.00 uur met de auto voor het historisch museum parkeren, gaan we vandaar zonder mankeren naar de grot.
En dat klopt. Het wordt een ritje van 20 minuten bergop, gevolgd door een bijna privé-rondleiding van twee uur. Waarbij we het kleurgebruik van de Neanderthalers te zien krijgen in eenvoudige afbeeldingen op de muren. Sommige zijn ‘uitgekrast’ in de stenen wanden.
We zien herten, handen, vrouwen en een vis. Bij één exemplaar zegt de gids: ‘Ik weet dat ie hier zit. Zelf zie ik ‘m niet’. Meteen voel ik de nodige sympathie voor de man: we blijken beiden kleurenblind voor de rood-groeisector.

Over rood gesproken: de huidige Europeaan heeft een aantal genen van de Neanderthaler. Één daarvan zou voor rood haar zorgen. Mijn opoe Pietje van den Berselaar-van de Burgt was - net als haar vader - rood. Het oudste kind van mijn ouders - ons eerste Harrieke - was rood. De familie telt (snel opgeteld) nog zeker vier rode neven en nichten.

De tekeningen van Ardales vormen met de exemplaren uit die twee andere grotten de oudst gedateerde van de wereld. Waarbij Ardales weer de oudste is. De tweede naam voor dit onderaardse gewelf verwijst naar Doña Trinidad Grund die in 1852 de grot kocht en openstelde voor publiek. Haar zomerhuis in het nabijgelegen Carratraca dat zij vanuit Malagá bezocht, zullen we later nog ontdekken.

We mogen in de grot geen foto’s maken. De entree is uiteraard geen probleem; dus pluk ik voor het in interieur een plaatje van het internet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten