donderdag 23 mei 2019

Dagboek Portugal (2); bovengronds Alcácer do Sal

16/05 (1)
In 1834 vaardigde Portugal een wet uit die religieuze ordes en kloosters verbood. Eerder was zo’n maatregel al in Frankrijk genomen en later zouden ook Spanje en Italië zich niet onbetuigd laten.
Een aantal conventen ging verder als parochiekerk, seminarie, andere kwamen in particuliere handen. Of vervielen uiteindelijk aan de staat.

Hoe dan ook, aan de nodige (lege) kloosters ging de tand des tijds knagen. Zo is op oude foto’s te zien hoe het klooster op de berg van Alcácer do Sal erbij stond toen tegen het eind van de vorige eeuw toen met de ombouw tot een pousada begonnen werd.

Als we op donderdagmorgen vanuit deze ‘pauzeerplek’ (het Portugese etymologieboek verwijst voor de herkomst naar het Latijnse ‘een pauze of rust nemen’) aan een stadswandeling beginnen, lopen we eerst langs de voet van de Arabische muur die in de kleine bovenstad grotendeels nog aanwezig is. 

Uiteindelijk komen we bij de rivier de Sado waar we ter hoogte van het VVV een prachtig uitzicht op beneden- en bovenstad hebben. Langs straten, straatjes en trappen doen we verschillende bezienswaardige plekken aan. Soms onder begeleiding van het ooievaarsgeklepper vanaf de Igreja de Santiago.

Het mooiste zicht op het stadspanorama krijgen we als we via de fraaie Ponte Pedonal naar de overzijde van de Rio Sado wandelen. Hier bevindt zich de sport- en recreatiekant. Er liggen twee voormalige zeilschepen langs een mooie passage. Al dan niet gesteund met EG-gelden is het duidelijk dat het gemeentebestuur zijn best doet om de plaats aan weerszijden van de rivier aantrekkelijk te houden voor inwoners en bezoekers.

Terug in het oude kwartier naast de rivier is er een afwisseling van huizen, winkels en restaurants die strak in de verf staan en leegstand. Zo te zien hebben de laatste jaren met name vertegenwoordigers van de zogenoemde ‘kleine middenstand’ de deuren gesloten. De komst van grootgrutters zoals (ook) hier de Lidl, zal hieraan hebben bijgedragen. Het aantal inwoners over de laatste 40 jaar laat een afname van zo´n 15% zien.

We lopen terug naar ons tijdelijke onderkomen. Voordat het voormalige zwaar verwaarloosde  Clarissenklooster van Nossa Senhora de Aracaeli omgebouwd zou worden tot een pousada, vond er nauwgezet archeologisch onderzoek plaats. Dat bracht aan het licht dat de hele geschiedenis van de historische nederzetting opgeslagen lag onder de ruïnes van het voormalige convent.

Na de middag bezoeken we de crypte die onder de pousada ligt. In feite gaat het om een complete ondergrondse verdieping. (Zie volgende blog.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten