06/03
Aswoensdag. Hier was absoluut niks te merken van carnaval. Soit.
Om 10.30 uur nemen we afscheid van Fiona en gaan, voor we Napier verlaten,
eerst de benzinevoorraad op peil brengen. Dat is iets wat we ons hier aangewend
hebben: naar het volgende adres vertrekken met een volle tank. Wie weet wanneer
je weer een pompstation tegenkomt.
Staat het record 140 km, iets voorbij Napier wordt aangegeven dat we over
de volgende 130 km tot Taupo geen benzinestation zullen tegenkomen. Waarom ook,
er woont nauwelijks iemand. Weliswaar telt het Noordereiland meer volk dan de
evenknie in het zuiden, er zijn ook hier grote ‘kale’ stukken. Pas als later de
bergen overgaan in een vlakte met bossen, bloeiende hei en later weiland, zien
we hier en daar weer een huis staan. Bij Lake Taupo is de bewoonde wereld opnieuw
helemaal aanwezig.
Aan het grote meer eten we onze boterhammekes op. In onze koeltas zit nog
wat oud brood. Daarmee raak je populair onder de meeuwen en eenden die wel zeer
spontaan naar je toekomen.
Mooi uitzicht, fijn weer, 25°C.
Daarna zijn de 75 km over een minder bochtige weg naar Rotorua niet zo ver
meer. Zoals er een Weinstrasse bestaat, rijden we hier over een weg met links
en rechts ‘aardwarmte-activiteiten’: hete bronnen, zwavelbaden,
energie-uit-stoom.
Rotorua staat bekend om vulkanen, warme bronnen (water en modder; het ruikt
er bij binnenkomst wat zwavelig), Maori-cultuur, meren en bossen met grote rode
dennen. Het meer waar we vanuit onze kamers in de B&B op uitkijken, is Lake
Rotorua.
Na 16.00 uur gaan we op aanwijzing van Ken, onze nieuwe gastheer, nog
enkele meren bekijken. Het eerste is Lake Tikitapu, het blauwe meer. De kleur
ontstaat door de reflectie van lucht en licht in het water waarin een bepaalde
steenstof zit. Vanaf hetzelfde observatiepunt is het aanpalende Lake Rotokakahi
te zien, het groene meer. Hier is de kleur te danken aan de bodembedekking.
Een stukje verderop ligt Lake Tarawera. Deze forse waterplas biedt een mooi
uitzicht op Mount Tarawera 1.111 m, een uitgedoofde vulkaan. Er valt hier nog
veel te wandelen en te zien. De wolken boven Lake Tarawera worden mooi
gereflecteerd in het water.
Tegen 18.00 uur parkeren we in het centrum van Rotorua, vlak bij het
opvallende postkantoor. Net om de hoek stappen we binnen bij Historic Pub Pig
& Whistle. Prachtnaam; typisch Engels. Gezellige tent, dit oude
politiebureau, met bier van de tap en ‘good pubfood’. Later zal Ken ons de naam
verklaren. De Engelsen noemen een bink een ‘pig’, en die agent blaast op zijn
dienstfluit.
Het was opnieuw een volle dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten