25/03
We laten de ingepakte auto nog even bij de
B&B staan en wandelen naar de Eden Garden. J. Barry Ferguson nam in 1964
het initiatief om in een voormalige steengroeve aan de voet van de oude vulkaan
de rotzooi op te ruimen en er een ‘tuin’ aan te leggen. Het resultaat van dit
initiatief steunt nu volkomen op de inzet vrijwilligers en op donaties. We
krijgen bij de entree de reductie die normaal NZ senioren toekomt. We danken
uitbundig.
De laatste eruptie van Mount Eden/Maungawhau
was zo’n 15.000 jaar geleden. B&B Eden Villa is gebouwd boven op de
gestolde lava. Stevig geankerd in 1902 en sindsdien met enige regelmaat aan de
tijd aangepast. Het is een groot warm huis, met veel hout binnen en buiten. Er
zijn drie gastenverblijven, twee gastenlounches en tijdens ons verblijf is de
flinke keuken behalve ontbijtplek ook het natuurlijke ontmoetingspunt met
andere logees en Victoria en Antony. We praten er heel wat uurtjes over elkaars
landen, gebeurtenissen, kunst, jazz.
Ook in deze tuin bevinden zich de nodige
‘versierende’ lavablokken. Van hetzelfde materiaal zijn de meeste muurtjes in
de buurt gemaakt ter afscheiding van erf en huizen. Dit materiaal hoeft dus
niet van ver aangevoerd te zijn: de oude groeve waar zich nu Eden Garden
bevindt, bevindt zich op 20 wandelminuten afstand.
Het is herfst en de grote bloei is voorbij.
In en rond de vlindertuin zijn de meeste bloemen te vinden. Ook een mooigekleurde
flinke vlindersoort is in groten getale aanwezig. We proberen de nodige
exemplaren te fotograferen terwijl ze van de honing genieten.
Eden Garden telt (uiteraard) ook een
variëteit aan NZ bomen. In hun schaduw voelt het bij inmiddels 25°C lekker aan.
Er is, net voorbij het theehuis, een watervalletje. Overal staan of hangen 'waarschuwingen': het kan glad zijn, hier kunnen stenen naar beneden komen, nu wordt het klimmen, etc.
Op de paden die op het geaccidenteerde terrein
‘kronkelen’, bevinden zich heel veel houten zitbanken. Geschonken door
‘vrienden’ en/of personen wier as hier uitgestrooid is. Er zijn memoriemuurtjes
met de namen van mensen die op de een of andere wijze bijdroegen aan de tuin.
Hiertoe behoren ook de ouders van Antony en de moeder van Christine. Voor
initiatiefnemer J. Barry Ferguson is er een fontein van opgestapelde
lavablokken.
We kopen een irisscheut met wortels voor de
tuin van onze B&B. Als we die overhandigd hebben aan Christine, nemen we
nogmaals afscheid en rijden we in 20 minuten naar Auckland Airport.
De startbaan loopt parallel aan een van de
vele baaien waaraan Auckland stad rijk is. Vanuit de lucht herkennen we Mount
Eden, de brug naar het noorden en Down Town Auckland, waar zich in feite de
enige hoogbouw bevindt van deze stad die lijkt te bestaan uit een optelsom van
buitenwijken met laagbouw aan een reeks van baaien. Houdoe Nieuw-Zeeland;
bedankt: het was grandioos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten