We kunnen Rotorua niet
verlaten alvorens een wandeling te maken
door de Redwoods. NZ is voor een deel ontbost ten behoeve van de veeteelt en de houtindustrie, terwijl er ook percelen zijn aangeplant voor de commerciële bosbouw. Een voorbeeld van dat laatste is het Whakarewarewa Forest, dat met een koosnaam ‘Redwoods’ genoemd wordt.
door de Redwoods. NZ is voor een deel ontbost ten behoeve van de veeteelt en de houtindustrie, terwijl er ook percelen zijn aangeplant voor de commerciële bosbouw. Een voorbeeld van dat laatste is het Whakarewarewa Forest, dat met een koosnaam ‘Redwoods’ genoemd wordt.
In 1899 werden er 170
soorten uitheemse bomen geplant. De soorten die de beste resultaten opleverden,
zouden ter exploitatie grootschalig neergezet worden. Toen een aantal soorten
niet levensvatbaar bleek, kwam op de vacant gekomen 6 hectare grond in 1901 de
Californian Redwood Pine terecht. Daardoor kunnen we anno nu door een stuk bos
lopen waar hoge knoeperds van die soort majestueus staan te zijn. Natuurlijk
wil ik voor zo’n joekel op de foto.

We rijden verder. Eerst
langs Lake Rotorua gevolgd door een reeks andere meren en meertjes. Dan zien we
de Stille Oceaan liggen: we zijn in Whakatane, Bay of Plenty. Iets verderop
stoppen we in Ohope Beach ‘om de zee en het schelpenrijke strand te bewonderen
en er koffie en thee te drinken.
Om iets over 17.00 uur
melden we ons bij Miria en Taroi Black in Ohope Harbour. We zijn de komende
drie dagen te gast in hun B&B. De cottage is aan de buitenkant voorzien van
gekleurd Maori-houtsnijwerk: beschermers uit de zee. We moeten maar snel een
aperitief komen gebruiken.

De muziek is prachtig:
jazz. Sarah Vaughan? Daarvoor klinkt de opname te nieuw. De zangeres blijkt Whirimako Black, zus van Taroi. Gelauwerd en
wereldberoemd in NZ en Australië. We zijn allebei ogenblikkelijk weg van haar
prachtige stem. We bekijken de hoes: een krachtig gezicht, voorzien van een
‘moko’ op haar kin. Zo’n tattoo - moko kauae bij vrouwen - geeft ingewijden
duidelijkheid over haar genealogie, status en andere zaken. Voorouders en
afstamming zijn belangrijk binnen het ‘tribale’ leven van de Maori’s.
Terwijl wij met Taroi aan
de praat zijn, gaat Miria (77 j en vol energie) op enig moment dansen in het
diffuse licht van de huiskamer. We stoppen het gesprek en kijken stil toe hoe
ze op de muziek van de jazzzangeres een moderne uitvoering geeft van de Maori
Kapa Haka waarbij ze ook de pois (pom poms) hanteert. Een bijzonder moment.

Voor we naar onze cottage
gaan, spreken Taroi en ik af morgenvroeg te gaan vissen in ‘the harbour’. De
zee moet wel rustig zijn om de vissers welkom te heten. ‘En ik wil ‘s avonds
vis op de bbq’, lacht Miria.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten