dinsdag 23 april 2019

Dagboek Nieuw-Zeeland (62); zwemmen op niveau

20/03
Op de website van de Guardian zie ik een filmpje (klik) dat me raakt: een Maori-dans waaraan steeds meer ook niet Maori-jongeren mee gaan doen als rouwbeklag voor omgekomen medeleerlingen bij de aanslag in Christchurch. 

Witte Australiërs worden hier in sommige verhalen omschreven als onverbloemd racistisch. Bovendien vinden ze hun NZ buren watjes door hun wens en inspanningen om multicultureel samen te leven.
Zouden Wilders en Baudet dit filmpje ook bekijken; een vergelijkbare opname was ook op Nu.NL te zien.

Tegen 12.00 uur is het eb, tijd om te gaan vissen vanaf de rotsen. Ik sjouw in twee afdalingen hengel en overig materiaal naar beneden. Na enig geklauter over het puntige graniet richting diep water, kan ik ingooien. Zouden de vissen toehappen? Aan de twee angels zitten stukje diepgevroren sardien. Na vijf keer ophalen en opnieuw ingooien, is het duidelijk: hier vang ik alleen veel zeewier. Misschien moet ik met een kajak de zee op, buiten de branding en het wier.

Na de lunch - terwijl ik Steven Fry’s dikke boek Mythos zit te lezen - komt de eigenares van de B&B kennismaken; Victoria en haar man waren wat dagen in Australië. Terwijl zij ons onderkomen poetst, ‘jaagt’ ze ons naar het huis boven ons: hun woonhuis. Het uitzicht is daar nog indrukwekkender! We springen in het zwembad en badderen een half uur op niveau.

Inmiddels is Dave ook gearriveerd: kiwi en ook NZ eerste professionele skateboarder. Jaren getoerd door de VS. Nu snap ik wat die ‘ramp’ achter in de tuin voorstelt. Victoria en hij - aannemers - hebben B&B Crab Cove zelf gebouwd. Overigens heeft Dave als achternaam Crabb. 

Na het zwemmen gaat in onze grotwoning de sauna aan. Afkoelen kan op het terras. Dan een portie koud water onder de douche. Heerlijk. 

We eten om 19.00 uur vega op het terras. Ik bak schijfjes kumara, zoete aardappel, op de bbq. Het grillen van de broccoli wil niet vlotten, dus gooit mijn vrouw de schoongemaakte (en geschilde) stengeltjes plus roosjes snel in kokend water. Beetgaar komen ze op tafel. Het geheel vormt met veel geraspte kaas en chardonnay van The Mission uit Napier een smakelijke maaltijd. 

Om 20.00 uur tekent de ondergaande zon de ruggen van het schiereiland en de eilandjes waarop wij uitkijken zacht oranje. Op het internet blijken veel filmpjes te staan van een sportieve Dave Crabb. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten