23/03
We nemen afscheid van B&B-hosts Victoria
en Dave (plus hond Chico) en vertrekken richting Auckland. Het is mooi weer, we
hebben alle tijd en we besluiten eerst een bezoek te brengen aan Kerikeri.
Eerder schreef ik dat een wandeling langs de rivier waar zowel NZ’s oudste
houten (1821) als het stenen (1832) staat, volgens de informatie een ‘must’ is.
In ons ‘luie programma’ van de afgelopen dagen lieten we het rusten, want het
is zowat drie kwartier rijden. De zin ontbrak. Nu - op onze route van 270 km
richting Auckland - komen we er praktisch langs.
Het stadje maakt op deze zonnige
zaterdagochtend een levendige indruk. Volgens insiders is het er prettig wonen.
De laatste jaren is het (ook) in trek bij gepensioneerde kiwi’s. Zo te zien zijn
alle basisvoorwaarden aanwezig. In de bieb is het druk. De medewerkers
verzorgen ook de VVV-informatie; al snel weten we de weg naar ‘de wieg van NZ’.
Eerst wordt een tussentijdse overzetzonnebril
voor mijn vrouw aangeschaft bij de Chinese Winkel van Sinkel. Daar wordt ons aangegeven waar een cd-zaak zit. De eigenaar daarvan komt qua leeftijd dicht
bij die van ons in de buurt. Naast een wand vol ukeleles, heeft hij een fraaie
collectie muziek ‘uit onze tijd’, geef ik ‘m aan. ‘That’s great music, sir’,
luidt zijn antwoord. Whirimako Black, waarvan we in Ohope Beach al een album
aanschaften, heeft hij ook in zijn verzameling: ‘Great voice’. De (tweede) cd
die wij willen, heeft hij op voorraad ‘The Late Night Plays’.
Dan is het tijd voor de echte ‘ouwe meuk’:
The Kemp House en The Mission. Beide buurgebouwen liggen aan een bocht van de
rivier tegenover de Kororipo Pā, de (voormalige) Maorivesting. Van de toentertijd
met hout versterkte burcht is het aardwerk nog goed zichtbaar in het landschap.
Het historische ‘ensemble’ levert, van de
brug af gezien, een magnifiek plaatje op.
En dan op weg naar Auckland, nu nog de
afstand Den Bosch - Visé. Over de SH1, een State Highway, prima onderhouden en
tegelijkertijd bochtig, tweebaans (met op zijn tijd inhaalstroken) plus voorzien
van zeker twee passen.
We lunchen in Kawakawa, het plaatsje dat we
nog kennen van middagstop zondag jl. Achter het eerder vermelde toilet van
Hundertwasser, wordt gebouwd aan een themapark dat de herinnering aan de
beroemde kunstenaar-architect (een voormalig inwoner van dit plaatsje)
vasthoudt.
Eden Villa ligt in een mooie en rustige wijk
van de stad. We maken een verkennende wandeling, kopen een fles wijn en terwijl
deze koud staat, beginnen we in de tuin aan onze avondboterham. Eenmaal aan de
wijn gaat om 20.00 uur de zon onder. Alsof ze op dat moment gewacht hebben,
doen de muggen een aanval op alles wat mijn zomerkleding bloot laat. Snel
spijkerbroek en trui met lange mouwen aan. De anti-insectenroller gaat over
handen en gezicht. Ze weten de vrije plekken feilloos te vinden en zoals
gebruikelijk verdwijn ik naar binnen. Vast tarief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten